φενεος

Ιησούς Σινά

Εγώ πατήρ, εγώ αδελφός, εγώ νυμφίος, εγώ οικία, εγώ τροφεύς, εγώ ιμάτιον, εγώ ρίζα, εγώ θεμέλιος, παν όπερ αν θέλεις εγώ. Μηδενός εν χρεία καταστείς. Εγώ δουλεύσω.

Ήλθον γαρ διακονήσαι, ου διακονηθήναι. Εγώ και φίλος και ξένος και κεφαλή και αδελφός και αδελφή και μήτηρ. Πάντα εγώ.

Μόνον οικείως έχε προς εμέ. Εγώ πένης δια σέ και αλήτης δια σέ, επι σταυρού δια σέ, άνω υπέρ σου εντυγχάνω τω Πατρί κάτω υπέρ σου πρεσβευτής παραγέγονα παρά του Πατρός.

Πάντα μοι σύ και αδελφός και συγκληρονόμος και φίλος και μέλος.

Τι πλέον θέλεις;

Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Ψηγματα all

Κυριακή 29 Απριλίου 2012

Γλυφάδας Παύλος:«Μην ψηφίσετε τους κλέφτες και τους απατεώνες»

glyfad
Συνέντευξη στον Δημήτρη Ριζούλη
(Εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ)
Ένας από τους πιο δυναμικούς μητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδος, ο Γλυφάδας κ. Παύλος,  μια εβδομάδα πριν από τις κάλπες δηλώνει στην «κυριακάτικη δημοκρατία» ότι οι πολιτικοί τον θυμούνται μόνο προεκλογικά, ενώ δεν διστάζει να πει ότι συμμερίζεται απόλυτα τις αντιδράσεις του οργισμένου λαού και προσεύχεται στις 6 Μαΐου να φωτιστούν οι πολίτες.
όσα είπε την Κυριακή του Θωμά στον ιερό ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος (όπου το εκκλησίασμα καθηλώθηκε από τα λόγια του και στο τέλος αυθόρμητα ξέσπασε σε επευφημίες) απευθύνοντας την εξής έκκληση: «Μην ψηφίσετε τους κλέφτες, τους απατεώνες και όσους υποθήκευσαν το μέλλον μας».
«Καρφώνει» τον τέως πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου και τον υπουργό Περιβάλλοντος Γιώργο Παπακωνσταντίνου που, όπως λέει, τον αγνόησαν και τον ενέπαιξαν για το πρόβλημα με το κοιμητήριο της Γλυφάδας, ξεκαθαρίζοντας πάντως ότι δεν θα κάνει πίσω.
Υποστηρίζει ότι η φωνή της Εκκλησίας πρέπει να είναι πιο ισχυρή, διαψεύδει ότι η περιοχή που ποιμαίνει είναι πλούσια, λέγοντας ότι ακόμα και στα νότια προάστια υπάρχουν τεράστιες ανάγκες που καλύπτει με τη φιλανθρωπική του δράση και δηλώνει με νοσταλγία ότι του λείπει ο (ευεργέτης του) μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος.
Είστε μητροπολίτης σε μια θεωρητικά πλούσια περιοχή. Πώς βιώνει το ποίμνιό σας την κρίση;
Σωστά είπατε ότι είμαι επίσκοπος σε μια «θεωρητικά πλούσια περιοχή».
Η πλειονότητα, όμως, της μητροπολιτικής επαρχίας μου, η οποία περιλαμβάνει πέντε δήμους με το προηγούμενο διοικητικό σύστημα, αποτελείται από οικογένειες βιοπαλαιστών, ανθρώπους του μεροκάματου και συνταξιούχους, πολίτες μεσαίας οικονομικής τάξεως και ίσως πολύ πιο κάτω.
ποίμνιό μου ασφαλώς βιώνει την κρίση γιατί μετέχει της κρίσης, άθελά του και αναίτια, γι’ αυτό καθημερινώς στο γραφείο μου αλλά και στις ενορίες μας έρχονται δεκάδες εμπερίστατοι αδελφοί, πάσης ηλικίας, για να λάβουν οποιαδήποτε βοήθεια μπορούμε να τους προσφέρουμε.
Υπάρχουν ακραία φαινόμενα φτώχειας στην περιοχή σας;
Ασφαλώς υπάρχουν. Οταν οι ιδιοκτήτες σπιτιών κάνουν εξώσεις, διότι και αυτοί έχουν δίκιο αφού πρέπει να ζήσουν από το ενοίκιο,  όταν κόβει η ΔΕΗ το φως και η ΕΥΔΑΠ την παροχή νερού, όταν απολύονται υπάλληλοι από δημόσιες υπηρεσίες και ιδιωτικές εταιρίες για να πάρουν -και αν πάρουν-  από τον ΟΑΕΔ ψίχουλα για ένα ορισμένο διάστημα, όταν οι μισθοί και οι συντάξεις περικόπτονται, όταν η φορολογία ημέρα με την ημέρα αυξάνεται, όταν νομιμοποιούνται τα χαράτσια, τι άλλο να πούμε για τα ακραία φαινόμενα φτώχειας; Ασφαλώς και υπάρχουν.
Πώς βοηθάτε στην ανακούφιση των προβλημάτων;
Ποικιλοτρόπως, όσο μπορούμε, για να καλύψουμε όλο το φάσμα των αιτημάτων και του πόνου. Το Γενικό Φιλόπτωχον Ταμείο,  το Γραφείο Κοινωνικής Πρόνοιας «Φωληά Ελπίδος», αλλά και οι είκοσι ενορίες της Μητροπόλεως, καθημερινά διεκπεραιώνουν δεκάδες θέματα και προβλήματα.
Ενοριακά συσσίτια, τράπεζες τροφίμων, βοήθεια με ένδυση και υπόδηση, χορήγηση φαρμάκων, κάποιες φορές εξοφλήσεις ενοικίων και λογαριασμών, τακτικά και έκτακτα οικονομικά βοηθήματα, καθώς και οι φοιτητικές υποτροφίες είναι στο καθημερινό πρόγραμμα συμπαράστασης των αδελφών μας.
Αρκεί η βοήθεια που προσφέρει η Εκκλησία για την ανακούφιση του πόνου που υπάρχει στη χώρα;
Κατ΄ αρχήν πρέπει να τονίσουμε ότι η επίλυση των προβλημάτων επιβίωσης του λαού είναι αποκλειστική αρμοδιότητα του κράτους και της εκάστοτε κοινωνικής πολιτικής που εφαρμόζεται.
Το κύριο έργο της Εκκλησίας είναι  πνευματικό. Η Εκκλησία βοηθητικά συμμετέχει στην ανακούφιση των καθημερινών υλικών αναγκών των ανθρώπων, μέσα στο πλαίσιο της ποιμαντικής ευθύνης της για τη φροντίδα και τη θεραπεία του προσώπου, ως ψυχοσωματικής οντότητας.
Ποιος άλλος μη κρατικός οργανισμός διαθέτει τόσα ευαγή ιδρύματα και σιτίζει καθημερινά εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας;
Η Εκκλησία, εφαρμόζοντας την αρχή της συναλληλίας προσφέρει με τις μικρές της δυνατότητες ό,τι περισσότερο μπορεί.
Αν λάβει κανείς υπόψη του ότι οι ανάγκες διογκώνονται καθημερινά, τότε με βεβαιότητα λέμε ότι η προσφερόμενη βοήθεια δεν επαρκεί.
Η Εκκλησία συνολικά μπορεί να κάνει περισσότερα για να προσφέρει; Κι αν ναι, τι;
Η Εκκλησία μπορεί να προσφέρει πολύ περισσότερα αν η Πολιτεία αποδεσμεύσει το 90% του υπολοίπου 4% της ακίνητης περιουσίας της.
Το 96% της αρχικής περιουσίας της Εκκλησίας έχει παραχωρηθεί στην Πολιτεία σε παλαιότερες συγκυρίες. Με την αποδέσμευση θα αυξηθούν κάθε είδους παροχές που σήμερα δίδονται στους ενδεείς και εμπερίστατους συνανθρώπους μας.
Στη Διαρκή Ιερά Σύνοδο έχετε συζητήσει θέμα πιθανής διακοπής της μισθοδοσίας των κληρικών; Φημολογείται ότι υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο στα μέτρα που θα ληφθούν τον Ιούνιο. Πώς θα αντιδράσετε;
Απλώς πληροφοριακά - ενημερωτικά ετέθη το θέμα, χωρίς να υπάρχει κάτι επίσημο. Εάν οι πληροφορίες είναι επίσημες και έγκυρες, θα τοποθετηθεί  η Διαρκής Ιερά Σύνοδος ή η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας, για το πώς θα αντιδράσει και για τις ενέργειες που θα ακολουθήσει.
Μια εβδομάδα πριν από τις εκλογές, σας επισκέπτονται πολιτικοί για να ζητήσουν τη βοήθεια σας;
Σε κάθε εκλογική περίοδο με επισκέπτονται πολιτικοί όλων των παρατάξεων για να ζητήσουν τη βοήθειά μου και την ευχή μου.
Βέβαια, μόνο τότε με θυμούνται. Τους δέχομαι, τους ακούω, συνομιλώ μαζί τους. Αλλά η απάντησις είναι μία και μοναδική: Να προσευχηθούμε να φωτιστούν όλοι οι ψηφοφόροι, ώστε να εκλεγούν οι καλύτεροι για το συμφέρον του λαού.
Με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα να επαναλάβω προς τους αναγνώστες της  εφημερίδας σας μερικά από αυτά που είπα στο κήρυγμά μου την περασμένη Κυριακή: «Ο Θεός να σας φωτίσει στις 6 Μαΐου να μην ψηφίσετε τους απατεώνες, τους κλέφτες και τους διώκτες της Εκκλησίας!
Να μην ψηφίσετε αυτούς που μας οδήγησαν στο χάος, αυτούς που δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο, αυτούς που έχουν υποθηκεύσει το μέλλον των παιδιών μας. Σας ικετεύω να μην ψηφίσετε αυτούς που αποδείχθησαν κλέφτες, αυτούς που ενσυνείδητα μας κορόιδεψαν, αυτούς που μας καταλήστευσαν!
Η Εκκλησία αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης, αλλά με όλη την αγάπη που σας έχω σας τονίζω και πάλι: Προσέξτε ποιους θα ψηφίσετε.»
Ποιες ευθύνες νομίζετε έχει ο πολιτικός κόσμος για τη σημερινή κρίση;
Ο πολιτικός κόσμος, εκτός ελαχίστων περιπτώσεων, είναι υπεύθυνος για τη σημερινή κρίση, για τα όσα γίνονται στην κοινωνία μας. Εχει την κύρια ευθύνη και για τη βελτίωση της καταστάσεως.
Συμμερίζεστε την οργή του λαού;
Συμμερίζομαι απόλυτα τις αντιδράσεις του λαού. Δεν συμφωνώ όμως με ακρότητες και ανεπίτρεπτες εκδηλώσεις βίας και καταστροφής, πολύ δε περισσότερο με τις αυτοχειρίες.
Θα θέλατε η Εκκλησία να παρεμβαίνει πιο δυναμικά στα κοινωνικά και εθνικά θέματα;
Δίχως να καθορίζει την κρατική πρόνοια ή την εξωτερική πολιτική, φρονώ ότι είναι καθήκον της Εκκλησίας να παρεμβαίνει σε θέματα που απασχολούν έντονα την κοινωνία, σαφώς δε οφείλει να λαμβάνει θέση στα εθνικά θέματα.  Η φωνή της να είναι πιο ισχυρή και συγχρόνως κόσμια.
Σας χαρακτηρίζουν ως δυναμικό και απρόβλεπτο μητροπολίτη. Πρόσφατα δεν διστάσατε να διαπληκτιστείτε δημόσια με άλλον ιεράρχη στη διάρκεια εκδήλωσης. Ο αυθορμητισμός είναι προσόν ή ελάττωμα για έναν δεσπότη;
Δεν δέχομαι τον χαρακτηρισμό ότι είμαι απρόβλεπτος. Ο αυθορμητισμός είναι προσόν και όχι ελάττωμα για οποιονδήποτε, όταν μάλιστα είναι αγνός, ανιδιοτελής και διεκδικεί το δίκαιον. Πόσο μάλλον όταν θίγονται ιεροί θεσμοί.
Αφιερώσατε ένα μεγάλο μέρος της ζωής σας κοντά στους φυλακισμένους. Τι σας δίδαξε αυτή η εμπειρία;
Γύρω στα 28 χρόνια διακόνησα εθελοντικά τους φυλακισμένους. Διδάχτηκα πάρα πολλά και δοξάζω τον Θεό για τη διακονία αυτή.
Θεωρούσα και θεωρώ τον χώρο των φυλακών ως το καλύτερο πανεπιστήμιο με όλους τους κλάδους.
Εζησα από κοντά τον πόνο, τη φτώχεια, τη μοναξιά και την περιφρόνηση των κρατουμένων.  Και ενίοτε την αδικία.
Συνδεθήκατε στενά με τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. Σας λείπει;
Τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο εγνώρισα από τα φοιτητικά μου χρόνια.
Συνδέθηκα περισσότερο πνευματικά ως κληρικός.  Οταν ήταν μητροπολίτης Δημητριάδος ανταλλάσσαμε αλληλογραφία για θέματα κρατουμένων και του σωφρονιστικού κώδικος.
Με πρότεινε ως καθηγούμενο της ιεράς μονής Ασωμάτων - Πετράκη και στη συνέχεια με χειροτόνησε επίσκοπο της νεοϊδρυθείσης Ιεράς Μητροπόλεως Γλυφάδας.
Μου συμπαραστάθηκε ποικιλοτρόπως. Του οφείλω παντοτινή ευγνωμοσύνη. Τον θεωρώ ευεργέτη μου. Τον μνημονεύω αδιαλείπτως.  Ασφαλώς μου λείπει. Ηταν χαρισματούχος και πολυτάλαντος.
«Με ενέπαιξε ο Παπακωνσταντίνου, δεν καταδέχτηκε να μου απαντήσει ο Παπανδρέου»
Γράφτηκε ότι το νέο νεκροταφείο της Γλυφάδας  είναι αυθαίρετο, ενώ εκδόθηκαν και σχετικές αποφάσεις. Ποια η δική σας θέση και πώς θα αντιδράσετε από δω και πέρα;
Το κοιμητήριο Γλυφάδας, μέγιστο πρόβλημα, χρονίζει πλέον των 30 ετών. Στη δεκαετή διακονία μου ως μητροπολίτης Γλυφάδας το ζω από κοντά.
Πολιτεία σ’ όλα αυτά τα χρόνια αδιαφόρησε και αδιαφορεί παντελώς. Μόνον υποσχέσεις, πρόχειρες και ανεφάρμοστες. Η Γλυφάδα έχει πλέον των 120.000 κατοίκων και το παρόν παλαιό κοιμητήριο διαθέτει λιγότερους από 1.000 τάφους. Εχει κορεσθεί από χρόνια.
Εγώ δεν έχτισα το νέο κοιμητήριο. Είναι φροντίδα του Δήμου. Εκλήθην να τελέσω τις ταφές των αδελφών μας, καθήκον κάθε κληρικού και μαζί με συνεργάτες μου τελέσαμε την ακολουθία της ταφής.
Οι νεκροί ήσαν πολλές ημέρες στο ψυγείο. Ζήτησα συνάντηση με τον αρμόδιο υπουργό κ. Παπακωνσταντίνου και αρνήθηκε.
Με παρέπεμπε σε συνεργάτες του, οι οποίοι ασυστόλως με ενέπαιξαν, οπότε αναγκάστηκα να αποστείλω έγγραφο στον πρωθυπουργό κ. Γεώργιο Παπανδρέου, και δεν καταδέχτηκε να απαντήσει δυο λέξεις. Γιατί να περιφρονείται ο λαός του Θεού και μάλιστα μέσω του τοπικού επισκόπου;
Γιατί η Πολιτεία δεν δίδει υπεύθυνη και αποτελεσματική λύση; Γράφτηκε πολλή φιλολογία γύρω από το θέμα αυτό. Εχει ρίζες πολιτικές, διεκδικήσεις και συμφέροντα. Θα αντιδρώ μέχρι να βρεθεί λύση. Ό,τι με φωτίσει ο Θεός.

πηγή
Ρομφαια

Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

Τί; Πῶς; Ποιούς θά ψηφίσουμε; Ἀρχιμ. Σαράντης Σαράντος

Τί; Πῶς; Ποιούς θά ψηφίσουμε; Ἀρχιμ. Σαράντης Σαράντος


Τί; Πῶς;  Ποιούς θά ψηφίσουμε;
25-4-2012
ἐφημέριος Ἱ.Ν.Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἀμαρουσίου
Ἐπί τέλους μέσα στό «δημοκρατικό καθεστώς» πού ζοῦμε ὁρίστηκε ἡμερομηνία ἐκλογῶν, ἡ 6η Μαΐου, ἡμέρα Κυριακή.  
Ἡ περίοδος πού διανύουμε εἶναι Ἀναστάσιμη.  Ἀσφαλῶς τί­ποτα δέν εἶναι τυχαῖο, ὑποστηρίζει ὁ Ἅγιος Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος.  
Μέσα στήν τεσσαρακονθήμερη ἀναστάσιμη περίοδο ἐμεῖς οἱ ὀρ­θόδοξοι πιστοί διακατεχόμενοι ἀπό τό μοναδικό, παγκόσμιο, δια­χρονικό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως τοῦ θεανθρώπου Κυρίου, θά προσέλθουμε στίς κάλπες γιά νά ψηφίσουμε χωρίς φόβο, πάθος καί ἰδιοτέλεια.  

Αὐτές οἱ ἐκλογές ἀπαιτοῦν ἀπό ὅλους μας ἰδιαιτέρα σύνεση καί διάκριση, ἀφοῦ καλούμαστε νά ἐκλέξουμε ἐκπροσώπους μας μέ ξεχωριστή ἀγάπη στούς Ἕλληνες πολῖτες, ἀδιάφθορους, ἔντιμους, φιλοπάτριδες, μέ ἐγνωσμένη, εἰ δυνα­τόν, ὀρθόδοξη φιλοθεΐα καί θυσιαστική φιλανθρωπία.  
Ἀνθρώπους μέ ἁπλῆ ἀνθρωπιά πρός τούς ξένους καί μέ ἀκέραιο σεβασμό στήν ὑπερτρισχιλιετῆ ἱστορία τῆς χώρας μας, πού καταξιώθηκε ἀπό τούς ἐξαίρετους θεανθρώπινους θησαυρούς τῆς ὀρθοδόξου πίστεως καί ζωῆς τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς και Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας μας.
Μέχρι τώρα ἔχει συσσωρευθεῖ στή μαρτυρική Ἑλλάδα ἀσύλ­ληπτο βάρος προδοσίας, μισοθεΐας ἀπό τούς φανερούς ἤ κρυπτο­μένους ἀγνωστικιστές, ἀθέους ἤ καί πολεμίους τῆς ἁγίας ἑλληνορθο­δόξου παραδόσεώς μας. 
Ἔχει ἐκτονωθεῖ ἀπό τίς ψυχές μας ἕνα ὀγκωδέστατο πλέγμα ἀπό ὕβρεις, κατάρες, ἀγανάκτηση, ἄσπονδο - κοσμικά δικαιολογημένο ­- μῖσος, ἰδίως ἐκ τῶν κατατρεγμένων συμπολιτῶν μας ἐναντίον τῶν μή σπλαχνικῶν διαχειριστῶν τοῦ Ἔθνους μας, τῶν «ἀρχόντων» ἐχθρῶν μας.
Βάναυσα ὅλοι μας ἀπειλούμαστε ἀπό τόν ἄμβωνα τῆς Νέας Ἐποχῆς, τήν τηλεόραση μέ τά ἐπιτελεῖα της, γιά ἀκόμα πιό σκληρά μέτρα καί χαράτσια πού δέν ἔχουν προηγούμενο στήν ἱστορία μας καί τήν ἀρχαία καί τῶν νεωτέρων χρόνων, ἐνῷ ἑτοιμαζόμαστε, ὑπο­τίθεται, γιά ἐκλογές. 
Ἐπιτρέπει βέβαια ὁ Κύριός μας, ὅπως ὁ Ἴδιος προτίμησε νά σταυρωθεῖ ὅλως ἐξευτελιστικά ἀπό τά ἄπονα καί ἀνυπότακτα πλά­σματά Του καί νά μή τά σταυρώσει παραδειγματικά, ἐπιτρέπει νά ὑφιστάμεθα ὡς Ἑλληνική κοινωνία πανδημία ἑκατομμύριων ἀνέργων ἀπολυθέντων καί ἀστέγων, παραδομένων πιά μόνο στό ἔλεος τοῦ Σταυρωθέντος ἀλλά καί Ἀναστάντος Κυρίου μας. 
 Ἐπιτρέπει νά μειώνονται δραματικά θέσεις ἐργασίας καί στόν δημόσιο καί στόν ἰδιωτικό τομέα, νά πα­ροπλίζονται ὅσοι παρέχουν ἰατροφαρμακευτική περίθαλψη στούς πολῖτες.  Ἐπιτρέπει ὁ μόνος Φιλάνθρωπος νά περικόπτονται μισθοί καί συντάξεις καί νά γίνονται αὐτόχειρες ὄχι λίγοι, ἀλλά χιλιάδες ἀδύ­νατοι στήν πίστη καί ἀπελπισμένοι συνάνθρωποί μας.  
Ἦταν πανεύκολο στό Χριστό μας νά ἀποφύγει τό μαρτύριό Του καί πρώιμα καί στό τέλος.  Στόν Πέτρο ὅμως εἶπε «βάλε τήν μάχαι­ραν σου εἰς τήν θήκην».  Μήπως δέν μπορῶ νά πῶ στόν Οὐράνιο Πατέρα Μου νά στείλει λεγεῶνες ἀγγέλων ὑπερασπιστῶν τῆς ζωῆς μου;  
Ἐπίσης ὅταν οἱ σταυρωτές Του περιγελώντας Τον ἔλεγαν: «εἰ Υἱός εἶ τοῦ θεοῦ, κατάβηθι ἀπό τοῦ Σταυροῦ ἵνα πιστεύ­σωμεν», ὅμως ὁ Παντοδύναμος, ὁ «δρακί κρατῶν τά σύμπα­ντα» δέν ξεκρεμάστηκε ἀπό τό σταυρικό ἰκρίωμα ἐνῷ ἄνετα, θεϊκά μποροῦσε νά γλυτώσει.  Δέν θά γλύτωνε ὅμως τό ἀνθρώπινο γένος ἀπό τήν αἰώνια καταδυναστεία τοῦ θανάτου.  Ὁ αἴρων τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου διά τοῦ θανάτου Αὐτοῦ ἐπάτησε τόν θάνατον.
Ἔτσι καί σήμερα ὁ Κύριος ἐπιτρέπει τή σταύρωσή μας ἀπό τούς συγχρόνους σταυρωτές, γιά νά σταυρώσουμε ὅλα τά βδελυκτά σαρκικά πάθη καί μίση καί νά βγοῦμε ἀπό τίς ἀπίστευτες καί «ἀμετάκλητες» δοκιμασίες κεκαθαρμένοι, ὅπως τό χρυσάφι μετά τή δοκιμασία πού ὑφίσταται στή δυνατή πυρά τῆς καμίνου. 
Ὀφείλουμε πάντως ὡς δικά Του τέκνα, τῆς ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, νά ἀποβάλουμε κάθε ἀντιπάθεια ἐναντίον τῶν σταυρωτῶν μας καί νά μεταστρέψουμε τήν ἀγανάκτηση σέ προ­σευχή.  Τά τελευταῖα ἐπίγεια λόγια τοῦ Κυρίου μας ἦταν: «Πάτερ ἄφες αὐτοῖς, οὐ γάρ οἴδασι τί ποιοῦσι».  
Πράγματι δέν ξέρουν τί κάνουν, ἀφοῦ ἡ κομματική πειθαρχία εἶναι ἡ πρώτη καταστατική, ὅπως φαίνεται, ὑποχρέωση γι’ αὐτούς, ὅπως καί ἡ ἄγνοια τοῦ περιεχομέ­νου τῶν συμβάσεων πού ὑπέγραψαν καί … ἴσως κάποια bonus.  Νά παρακαλέσουμε ἐπί πλέον νά τούς χαρίσει ὁ Σταυρωθείς Κύριος μετάνοια καί ἐν μετανοίᾳ ἀπολογία στή Μέλλουσα Κρίση.
Αὐτή ἡ ἐν Χριστῷ ὑπέρβαση τοῦ ἀτομισμοῦ μας θά πλημ­μυρίσει τήν ψυχή μας μέ ὠκεανούς θείας ἀγάπης πού θά συμπα­ρασύρει ἑαυτούς καί ἀλλήλους σέ εὐχές καί ὄχι κατάρες καί σέ συναγωνισμό προσευχῶν ὑπέρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας καί σωτηρίας ὅλων μας, τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν.
Τό θέμα μας ὅμως εἶναι οἱ ἐπικείμενες ἐκλογές.  Τί θά κάνουμε; Ἡ ἀπάντηση εἶναι πάρα πολύ δύσκολη.  Μποροῦμε ὅμως νά σκεφθοῦμε τά ἑξῆς: 
1.       Ὅσοι ὑπέγραψαν, οἱ διακόσιοι περίπου βουλευτές, τίς συμβάσεις πού παραδίδουν «ἀμετάκλητα» στούς δανειστές τῆς χώρας μας ἔδαφος, ὑπέδαφος, ὀρυκτό πλοῦτο, ἐναέ­ριο χῶρο, παραθαλάσσιο, δημόσια καί ἰδιωτική περιουσία, πολιτιστική κληρονομιά κ.τ.λ., κ.τ.λ., μποροῦν νά θεω­ροῦ­νται ὑποψήφιοι ἐκπρόσωποί μας στίς ἐπικείμενες ἐκλογές;  Εἶναι δυνατόν;;;
2.      Ὑπάρχουν κόμματα, τά ὁποῖα ἔχουν κάνει ἀναλυτική κρι­τική τῶν μεθοδεύσεων τοῦ πλαστοῦ χρέους, τῶν ἐπαχθῶν ὑποχρεώσεων τῆς πατρίδος μας πρός τό Δ.Ν.Τ., τήν Εὐρω­παϊκή Ἕνωση, τούς δανειστές.  Ἔχουν ἀποδείξει ὅτι ἡ μέχρι τώρα διετής οἰκονομική πολιτική δέν βοηθάει τή χώρα μας, ἀλλά ἀκόμα περισσότερο ὑποθηκεύει τό μέλλον γενιῶν καί γενιῶν μετά ἀπό μᾶς, ἀφήνοντας ἐρείπια στούς μεταγενεστέρους μας σέ ὅλα τά ἐπίπεδα ζωῆς. 
Ἀπό αὐτά τά ἀντιμνημονιακά κόμματα ὠφεληθήκαμε μέ τίς ἐμπερι­στατωμένες ἀναλύσεις πού ἔχουν κάνει γύρω ἀπό τό ἐπονείδιστο χρέος, ἀπό τούς δυσβάστακτους τόκους γιά τήν ἀποπληρωμή τοῦ χρέους καί γύρω ἀπό τή γενικότερη φθίνουσα κατάσταση τῆς χώρας μας, πού εἶναι ἀποτέ­λεσμα τῶν «ἀμετά­κλη­των» δανειακῶν συμβάσεων πού τελικά ὑπέγραψαν οἱ διακόσιοι βου­λευτές. 
Λυπούμαστε ὅμως ὑπερβολικά γιατί, ἐνῷ οἱ γνώσεις τους, ἡ δράση τους, ἡ μαχητικότητά τους ἔδειχναν τήν ἀγάπη τους γιά τήν πατρίδα μας, τήν Ἑλλάδα, ὡστόσο δειλά – δειλά ἤ μερικοί πιό φανερά, δηλώνουν ἄθεοι.  Ἐνδεχομένως καί κάποιες ἄλλες σκοπιμό­τητες, συμβατές μέ τήν ἀθεΐα τους, νά ἔρθουν στό φῶς τότε πού θά καθήσουν στούς βουλευτικούς θώκους.  Ἡ περίπτωσή τους μᾶς παραπέμπει στή νοοτροπία καί στή δράση τοῦ Ἀδαμάντιου Κοραῆ, ὁ ὁποῖος θαμπώθηκε ἀπό τόν εὐρωπαϊκό ἀθεϊστικό οὐμα­νισμό, ἀρνήθηκε τήν ἐκλεκτή ἑλληνορθόδοξη Παρά­δοση καί ἀγωνίστηκε νά ἐγκαθιδρύσει στήν πατρίδα μας τήν ἄψυχη εὐρωπαϊκή κουλτούρα, τῆς ὁποίας τά ἀποτελέ­σματα δυστυχῶς εἰσπράττουμε ὅλοι μας.
3.      Ὅσους ἀπό τούς ἀντιμνημονιακούς δέν ἔχουν ξεκαθαρίσει τό θέμα τῆς Κάρτας τοῦ Πολίτη πῶς μποροῦμε νά τούς ἐμπιστευθοῦμε; Ἡ Κάρτα τοῦ Πολίτη θά εἶναι τό δηλητη­ριῶδες κερασάκι πάνω στήν τούρτα τῆς ἠλεκτρονικῆς φυλακῆς, πού ἀπό δεκαετίες ἑτοιμάζει ἡ Νέα Ἐποχή σέ βάρος μας.  Ἄν καί αὐτοί ἀδιαφοροῦν στήν καταδυνά­στευ­ση τῆς ἐλάχιστης ἐλευθερίας μιᾶς ἀναπνοῆς, μιᾶς ἀνάσας πού ἀπέμεινε ἀκόμα στόν Ἕλληνα πολίτη, πῶς μποροῦμε νά τούς δώσουμε τήν ἐξουσιοδότηση νά προετοιμάσουν μιά πραγματική καί ὄχι εἰκονική σεισά­χθεια;
4.      Τίς ἡμέρες αὐτές πού μέ διάφορα παραπλανητικά διλήμ­ματα προσπαθοῦν οἱ ἐπαγγελματίες πολιτικοί νά μᾶς ξεγε­λάσουν, ἄς κλείσουμε τά αὐτιά μας νά μήν ξαναμολυνθοῦν ἀπό τίς πλάνες ὑποσχέσεις τους.  Ἄς κλείσουμε τόν ἄμβωνα τῆς Νέας Ἐποχῆς, τήν τηλεόραση, γιά νά μή ρυπαίνει μέ  τό συστηματικό ψεῦδος τίς ψυχές μας.  Μυθομανεῖς θά καταντήσουμε, ἄν ἐξακολουθοῦμε νά τεί­νουμε εὐήκοα ὦτα σ’ αὐτούς.
5.      Ἄς ἐπιμεληθοῦμε τήν ἐν Χριστῷ πνευματική μας ζωήΤό κομποσχοίνι, τήν εὐχή, τίς ἱερές Ἀκολουθίες, γιά νά μπο­ρέσουμε νά ἀνακαλύψουμε ἔστω καί ἕνα Χριστιανό Ἕλλη­να πού πονάει γιά τήν κατάσταση τῆς χώρας μαςἌν πραγματικά πονᾶμε γιά τήν πατρίδα μας, εἶναι βέβαιο ὅτι ὁ Χριστός θά δείξει, θά ἀναδείξει ἄνδρα ἐν Χριστῷ πνευματικῶν ἐπιθυμιῶν, ἄνδρα θυσίας καί προσφορᾶς καί θά δώσει ἐλπίδα σωτηρίας. Εἴμαστε σίγουροι ὅτι ὄχι μόνο ἕνας, ἀλλά ἀρκετοί νέοι ὑποψήφιοι ἔχουν ὀρθόδοξη παιδεία, ἔμπνευση, πίστη Χριστοῦ καί ἀγάπη γιά τήν Πατρίδα.
6.      Στήν περίοδο τῆς ἀρχεγόνου Ἐκκλησίας τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τότε πού ὁ Ἰουδαϊκός λαός ἦταν σκλαβωμένος στούς εἰδωλολάτρες καί ἀναγκά­ζονταν ὅλοι οἱ Ἰουδαῖοι νά προσκυνήσουν τόν πανίσχυρο Ναβου­χοδονόσορα, οἱ τρεῖς νέοι Ἀνανίας, Ἀζαρίας καί Μι­σαήλ δέν ἀρνήθηκαν τόν ἀληθινό Θεό καί δέν προσκύνησαν τά εἴδωλα.  Ἐκβιάσθηκαν καί ρίχτηκαν στήν κάμινο τοῦ πυ­ρός.  Βάδιζαν ἀτρόμητοι μέσα στήν πυρακτωμένη κάμινο δοξολογοῦντες τόν ἀληθινό Θεό καί μετανοοῦντες γιά λογαριασμό ὅλης τῆς γενιᾶς τους πού ἀπομακρύνθηκε πνευματικά ἀπό τόν ἀληθινό Θεό.  Καταξιώθηκαν τοῦ πα­σίγνωστου θαύματος τῆς σωτηρίας τους ἀπό τήν κατα­στρε­πτική δύναμη τοῦ πυρός.  Οὔτε τρίχα τῆς κεφαλῆς τους δέν ἐνοχλήθηκε, δέν πειράχθηκε ἀπό τή φωτιά, ἀλλά μέσα στήν πυρένδροσο κάμινο ἀπεκαλύφθη ἡ μελλοντική σά­ρ­κωση καί ἐνανθρώπιση τοῦ ἀσάρκου Λόγου, φαινομένου ὡς λευχείμονος καί ἀστραφτεροῦ ἀγγέλου πού τούς ἐνδυ­νάμωνε, τούς θεοεμψύχωνε καί τούς πλήρωνε μέ τήν ἐμπει­ρία τῆς Ἀναστάσεως τοῦ μαρτυρήσαντος, Σταυρωθέντος καί Ἀναστάντος Κυρίου μας.  Ἔγιναν μάρτυρες τῆς λαμπροφόρου Ἀνα­στάσεως τοῦ Χριστοῦ, πρό Χριστοῦ.  Εἶναι ἀδύνατο σήμερα καί μεῖς, οἱ κληρικοί καί λαϊκοί τῶν ἐσχάτων χρόνων, ζῶντες ἐν μετανοίᾳ τό μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ νά μήν ἀποκτήσουμε ἐμπειρία Ἀναστάσεως  καί σωτηρίας τῆς πατρίδος μας ἀπό τήν ἡτοιμα­σμένη νέα κάμινο πυρός ἀπό τούς ἡγέτες τῆς Νέας Ἐποχῆς καί τούς συνεργούς τους.
 
 

Κυριακή 22 Απριλίου 2012

Ἑλλάδα: Ἡ χώρα πού θά ξαναγράψει παγκόσμια ἱστορία!


Ἕνα πραγματικά ἐλπιδοφόρο κείμενο!
Γράφει ὁ  Ἀνάργυρος Ξεπαπαδάκης
Ἑλλάδα. Αὐτή ἡ λωρίδα γής ἦταν πάντα τό ἀνάχωμα ἀπέναντι στήν τυραννία, στή βαρβαρότητα, στήν ἐκμετάλλευση τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν ἄνθρωπο. Σέ αὐτό τό ἀνθρώπινο τεῖχος ἀπό ἑλληνική σάρκα, συνθλίβονταν οἱ ὀρδές τῆς ἀνομίας, τῆς ἀσυδοσίας, τῆς κτηνώδους δύναμης ἐνάντια στόν πολιτισμό.
Ὅταν τελικῶς ἡ Ἑλλάδα ἔπεσε, ἐνσαρκωμένη στό κορμί τοῦ Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, ὅλη ἡ ἀνθρωπότητα βυθίστηκε στόν σκοτεινό μεσαίωνα. Στήν λήθη, στόν σκοταδισμό, στήν Ἱερά Ἐξέταση, στό δουλεμπόριο, τή δεισιδαιμονία καί τόν φανατισμό τοῦ Καθολικισμοῦ καί τῶν αἱρέσεων.
Ἔπρεπε πάλι νά ἀνάψει ἡ σπίθα ἡ ἑλληνική γιά νά φέρει τήν ἀναγέννηση, τό φῶς καί τό δικαίωμα στήν ζωή. Ἡ ἀρχή τῆς ἀρετῆς ξεκίνησε ἀπό τήν Ἑλλάδα ἀπό τήν ἀντίσταση στή βαρβαρότητα καί τή διαφθορά. 
Μή γελιέστε. Ὅτι ὄμορφο ὑπάρχει στόν πλανήτη, εἶναι ἑλληνικό. Ἀπό τήν δημοκρατία μέχρι τήν εὐνομία. Ἀπό τήν τέχνη μέχρι τήν καλλιτεχνία. Ἀπό τήν μόρφωση μέχρι τήν ἐπιστήμη. Ἀπό τήν ἄθληση μέχρι τούς ἀνθρώπινους ἄθλους διά μέσου τῶν αἰώνων. Τώρα τό σκοτάδι ἐπανέρχεται μέ τή μορφή τοῦ «χρηματοπιστωτικοῦ συστήματος». Ὁ παγκόσμιος ἀχταρμάς βασισμένος σέ....

 χρηματιστηριακές τιμές καί ὄχι ἀξίες, ὡς ἄλλος Ξερξης ἐπιτίθεται στό δίκαιο τῶν λαῶν. Τό δίκαιο - λέξη ἑλληνική, πού φιλᾶ στοργικά τόν ἀδύναμο ἀπό τό κτῆνος, κινδυνεύει ἀπό τά σύγχρονα ἀργύρια ὑπό μορφή «ἄυλων τίτλων»,
ἄυλων τόκων καί χρεῶν, ἄυλης κρίσης καί τρομοκρατίας, πού ὅμως θά ὁδηγήσουν σέ μία ἀληθινή, ὀδυνηρή καί καθ’ ὅλα «ὑλική» τυραννία. Σέ ἕναν νέο μεσαίωνα.
Ἡ ἐπίθεση ἄρχισε πάλι στό αἰώνιο μετερίζι τῆς λευτεριᾶς, τήν Ἑλλάδα. Ὅπως τότε, ὅπως πάντα. Γιατί ἔστω καί μυστηριακά, ὑποσυνείδητα, ἡ Ἑλλάδα εἶναι ἡ πατρίδα τῆς Λευτεριᾶς καί ἡ κοιτίδα της. Ὁ Ὕμνος τῆς τραγουδᾶ τήν λευτεριά (Ὕμνος εἰς τήν Ἐλευθερίαν). Ἡ σημαία τῆς συμβολίζει τήν λευτεριά. (Ἐλευθερία ἤ Θάνατος).
Τό ἄδικο λοιπόν, ἤξερε πολύ καλά ποῦ νά χτυπήσει. Αὐτό πού δέν ἤξερε εἶναι πώς ἀκόμα ἡ φλόγα καίει. Καί θά τούς κάψει ὅπως ὁ Ἡρακλῆς τή Λερναία Ὕδρα, ὅπως ἡ Πυθία τούς βέβηλους, ὅπως ἡ Ὑπερμάχω τούς εἰσβολεῖς.
Γιατί ὁ ἀγώνας δέν εἶναι ἐνάντια στήν κρίση ἤ τό ὅποιο χρέος. Εἶναι ὁ ἀγώνας γιά τήν ἐπιβίωση, γιά τήν ἴδια τή ζωή.
Καί γιά μία ἀκόμη φορᾶ ἡ Ἑλλάδα καλεῖται νά ὑπερασπίσει τίς πανανθρώπινες ἀξίες, ὄχι τά ἀξιώματα τῶν πολιτικῶν. Ἑλλάδα δέν εἶναι οὔτε ὁ Παπανδρέου, οὔτε τό τραπεζικό σύστημα.
Ἑλλάδα εἶναι ἡ πύρινη πνοή πού πηγάζει ἀπό καρδιές ἡρώων καί διδάσκει τήν ἐλευθερία.
Ἐλευθερία γιά ὅλους!
Πρόγευση τῶν προκλήσεων πού θά βιώνει ὁ ἑλληνισμός καί οἱ κοινωνίες σέ κάθε σημεῖο τοῦ πλανήτη, βιώνουμε τό τελευταῖο διάστημα. Ἴσως εἶναι συμπτωματικό, ἴσως ὅμως εἶναι μήνυμα πού δέν πρέπει νά παρανοήσουμε.
Γιά ὅλα αὐτά τά σημεῖα τῶν καιρῶν ἔχει μιλήσει ἔγκαιρα ὁ Γέρνοντας Παΐσιος, πολλά χρόνια πρίν διαμορφωθοῦν αὐτές οἱ συνθῆκες πού ἀποκαλύπτουν ἕνα καλά μελετημένο σχέδιο δουλείας τοῦ ἑλληνισμοῦ ἀπό τήν ἐλίτ τῶν παγκόσμιων ὀλιγοπωλίων πού θέλουν νά μετατρέψουν τίς πολιτισμένες κοινωνίες, σέ ἀγέλες ἄβουλων καταναλωτῶν.
Ὁ Γέροντας Παΐσιος εἶχε προβλέψει τήν κρίση καί τήν αἰχμαλωσία τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ μέσω δανείων. Ἔγκαιρα διαπίστωσε τήν παρακμή πού ἐπιβάλλει στήν κοινωνία ὁ ἄκρατος καταναλωτισμός, ἡ ξετσιπωσιά, ἡ ὑποδήλωση στήν ὕλη, ἡ ὀκνηρία καί ἡ ματαιοδοξία. Μόνοι σας μπορεῖτε νά δεῖτε καί νά κρίνετε τά ντοκουμέντα.
Κανείς, ἐκτός ἀπό τό νοῦ καί τήν καρδιά, δέν μπορεῖ νά ἐπιβάλλει τήν ἀλήθεια, καί ἡ ἀλήθεια εἶναι ἡ σοφία. Εἶναι ἡ γνώση, ἡ ὁποία γίνεται δύναμη μέ τήν ἐγκράτεια καί τόν ἀγώνα. Αὐτή εἶναι ἡ ἐλευθερία καί ἡ εἰδοποιός διαφορά τοῦ ἑλληνισμοῦ καί τῆς Ὀρθοδοξίας, ὡς μαρτυρία ἀγάπης, ὅπου ὁ ἄνθρωπος ἀποτελεῖ τό μέτρο καί τό ἐπίκεντρο.
Ἔχω ὅμως μία αἴσθηση ὅτι ἀπό τήν Ἑλλάδα θά ξεκινήσει μία ἐπανάσταση ἐνάντια ἑνός συστήματος πού διοικεῖ τήν ἀνθρωπότητα τά τελευταία 350 χρόνια. Ὅλοι οἱ λαοί ἔχουν φτάσει στήν ἄκρη τοῦ νήματος καί ὅλοι περιμένουν τή σπίθα.
Πιστεύω ὅτι σάν χώρα θά ξαναγράψουμε ἱστορία, καί μελλοντικές γενεές θά θυμοῦνται τούς ἕλληνες σάν τόν λαό πού ξαναέδωσε τά φῶτα στόν κόσμο.
.
http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2012/04/blog-post_22.html

Τετάρτη 18 Απριλίου 2012

Τον Χριστό να τον αισθανόμαστε σαν φίλο μας. Είναι φίλος μας. π. Πορφύριος

215100_195680310493251_100001538496307_532570_1419935_n.jpg

Τον Χριστό να τον αισθανόμαστε σαν φίλο μας. Είναι φίλος μας.
Το βεβαιώνει ο ίδιος, όταν λέει: «Εσείς είστε φίλοι μου ...» (Ιω. 15,14).
Σαν φίλο να τον ατενίζομε και να τον πλησιάζομε. Πέφτομε; Αμαρτάνομε;
Με οικειότητα, με αγάπη κι εμπιστοσύνη να τρέχομε κοντά του. όχι με φόβο ότι θα μας τιμωρήσει αλλά με θάρρος, που θα μας το δίδει η αίσθηση του φίλου.
Να του πούμε: «Κύριε, το έκανα, έπεσα, συγχώρεσέ με». Αλλά συγχρόνως να αισθανόμαστε ότι μας αγαπάει, ότι μας δέχεται τρυφερά, με αγάπη και μας συγχωρεί.
Να μη μας χωρίζει απ' τον Χριστό η αμαρτία. Όταν πιστεύουμε ότι μας αγαπάει και τον αγαπάμε, δεν θα αισθανόμαστε ξένοι και χωρισμένοι απ' Αυτόν, ούτε όταν αμαρτάνουμε. Έχουμε εξασφαλίσει την αγάπη Του κι όπως και να φερθούμε, ξέρομε ότι μας αγαπάει.

Άγιος Πορφύριος

Τρίτη 17 Απριλίου 2012

Μητροπολίτης Σιατίστης Παύλος: «ΙΚΕΣΙΑ» Ἡ μακροθυμία Σου Κύριε εἶναι ἡ μόνη ἐλπίδα μας

paulos
Του Μητροπολίτη Σιατίστης Παύλου για την Romfea.gr
Δόξα τη  μακροθυμία σου Κύριε! Δόξα σοι!
Αὐτόν τον λόγο σου είπαμε, αὐτόν τόν λόγο Σου λέμε.
Ἡ μακροθυμία σου εἶναι ἡ μόνη ἐλπίδα μας
Δέν θέλω, Κύριε, νά μιλήσω αὐτή τήν ὥρα στό λαό Σου γιά Σένα γιά τήν ἀγάπη Σου πού μέτρο της εἶναι ὁ Σταυρός Σου.
Θέλω νά μιλήσω σέ Σένα γιά μᾶς τόν λαό  Σου.Θέλω νά σοῦ μιλήσω σάν ποιμένας τοῦ λαοῦ Σου.
Μεγάλη Παρασκευή σήμερα, ἀλλά αὐτή  τή Μεγάλη Παρασκευή δέν τήν φοβᾶμαι!
Μεγάλη Πασκευή σήμερα ἀλλά αὐτή τή μεγάλη Παρασκευή τή χαίρομαι, γιατί μετά ἀπό αὐτήν ἀκολουθεῖ ἡ Ἀνάσταση!
Τήν κάθε Μεγάλη Παρασκευή βλέπω τόσο καθαρά τήν ἀγάπη Σου πού  μέτρο της  ἔχει  τό Σταυρό! Πόσο ἀγαπημένος εἶναι ὁ Σταυρό Σου, ἀφοῦ κάθε  φορά μᾶς δείχνει πόσο  μᾶς ἀγάπησες. Ἀλλά αὐτή ἡ ἀγάπη Σου γεννᾶ τήν ἐλπίδα μέσα στίς ψυχές μας.
Αὐτό πού φοβᾶμαι Κύριε εἶναι ἡ Μεγάλη Παρασκευή  τῆς Πατρίδας μου, γιατί αὐτή χωρίς Ἐσένα δέν ἔχει τήν προοπτική τῆς Ἀνάστασης. Τή Μεγάλη Παρασκευή τῆς Πατρίδας μου φοβᾶμαι, γιατί φτάσαμε σ’αὐτήν ἐπειδή ἀπέστημεν ἀπό Σοῦ.
Τήν Μεγάλη παρασκευή τῆς Πατρίδας μου φοβᾶμαι γιατί ὁ δρόμος τῆς Ἀνάστασης θά εἶναι πολύ μακρύς, ἄν ἔλθει ποτέ!
Ἀκούγοντας χθές βράδυ τά  τροπάρια ἔννοιωσα ὅτι αὐτάδέν μιλοῦσαν πλέον γιά τό γένος τῶν Ἑβραίω, ἀλλά γιά μᾶς, γιά τό δικό μας γένος, πού φάνηκε κάποτε ὅτι θά γινόταν  ἕνας νέος ἐκλεκτός λαός. Χάρηκες κάποτε ὅταν ἄκουσες ὅτι σέ ζητοῦσαν νά σέ δοῦν κάποιοι Ἕλληνες καί εἶπες «=ἦλθε ἡ ὥρα γιά νά δοξασθεῖ ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου» καί  οἱ Πατέρες μας Σέ δόξασαν.
Ἐμεῖς ὅμως σήμερα, οἱ ἄρχοντες καί ὁ  λαός σου σέ ἀρνηθήκαμε, σέ προδόσαμε, κενά κατά σοῦ ἐμελετήσαμε.
«Ἄρχοντες λαοῦ συνήχθησαν κατά τοῦ Κυρίου καί κατά τοῦ Χριστοῦ αὐτοῦ». Καί οἱ δικοί μας ἄρχοντες ἔχουν ἐδῶ καί χρόνια συνασπισθεῖ ἐναντίον Σου καί ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας Σου.
Θέλουν  τά παιδιά  μας νά μήν μαθαίνουν γιά Σένα στά σχολεῖα τους, θέλουν νά μήν βλέπουν οὔτε τό πρόσωπο Σου, θέλουν ἡ πίστη Σέ σένα νά μήν φαίνεται πουθενά. Ἄθεοι ἄρχοντες ζητοῦν ἡ πίστη τοῦ λαοῦ σου, ἡ πίστη τῶν παιδιῶν Σου νά μή φαίνεται πουθενά.
Πέρισυ τέτοια ἡμέρα, Μεγάλη Παρασκευή, οἱ ὁρκισμένοι ἐχθροί σου, ἔπαιξαν ἕνα ντοκυμαντέρ, ἀμφιβόλου ἐπιστημονικῆς τεκμηρίωσης γιά νά Σέ χλευάσουν καί νά Σέ ἀμφισβτήσουν καί νά ἐμπαίξουν τήν πίστη τοῦ λαοῦ σου.
Ἀλλά καί σέ κάθε μεγάλο γεγονός τῆς ζωῆς Σου, γεγονός ὅμως πού ἀφορᾶ ἄμεσα καί τή δική  μας ζωή, προσπαθοῦν ἄλλοτε μέ κάποιο κώδικα ντά Βίντσι, μέ κάποιο κινηματογραφικό ἔργο, μέ κάποιο βιβλίο νά σέ ἀμφισβητήσουν, νά  κλονίσουν τήν πίστη τοῦ Λαοῦ στό εὐλογημένο πρόσωπο Σου.
Ἄθεοι ἄρχοντες πολέμησαν καί πολεμοῦν μέ πάθος τήν Ἐκκλησία σου, τήν ὑπονομεύουν, τήν διασύρουν, λασπολογοῦν ἐναντίον Της.
Τούς φοβίζει τό πνευματικό μέγεθος καί μεγαλεῖο Της, τούς τρομάζει, γιατί οἱ ἴδιοι εἶναι μικροί, πολύ μικροί. Τούς τρομάζει γιατί στό  χτύπημα τῆς καμπάνας ὁ λαός συνάγεται αὐθόρθητα.
Ἀκούσαμε τό παράπονο Σου γιά τούς Ἰουδαίους: «Λαός μοι τί ἐποίησα σοι καί τί μοι ἀνταπέδωκας! Ἀντί τοῦ μάννα χολήν, ἀντί τοῦ ὕδατος ὄξος, ἀντί τοῦ ἀγαπᾶν με Σταυρῷ μέ προσηλώσατε! οὐκέτι στέγω λοιπόν, καλέσω μου τά ἔθνη κακεῖνα μέ δοξάσουσι».
Αὐτό τό παράπονο νοιώθουμε νά ἀπευθύνεις καί σέ μᾶς σήμερα: Λαέ μου τί σᾶς ἔκανα καί τί μοῦ ἀνταποδίδετε; Σᾶς τίμησα καί μέ ἀτιμάζετε, τίμησα τό γένος σας ἐπιλέγοντας ἀπό αὐτό τούς μεγάλους πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μου.
Τίμησα τή γλῶσσα σας κάνοντας την γλῶσσα τοῦ Εὐαγγελίου μου. Ἀνέδειξα καί δόξασα τό γένος σας μέσα ἀπό τή χιλιόχρονη Βυζαντινή Αὐτοκρατορία. Σᾶς στήριξα ὅταν δουλωθήκατε. Σᾶς χάρισα τήν πίστη μου γιά μήν ἀλλοιωθεῖτε σά γένος καί σβήσετε.
Σᾶς χάρισα τήν Ἐκκλησία μου γιά νά γίνη  κιβωτός τοῦ λαοῦ σας. Ἀνέδειξα ἀνθρώπους πίστεως πού μέ τούς ἀγῶνες τους σᾶς ὁδήγησαν στήν ἐλευθερία. Σέ κάθε δύσκολη ὥρα τῆς πατρίδας σας ἡ πίστη σέ μένα ἦταν τό στήριγμα σας, ἡ πηγή τῆς ἐμπνεύσεως σας.
Καί ἐσεῖς τί μοῦ ἀνταποδόσατε; Μέ προδίδετε καί μέ προδόσατε. Πολεμήσατε καί χλευάσατε τήν Ἐκκλησία μου, ἀρνηθήκατε τό θέλημά μου, διώξατε τούς πιστούς μου, βλασφημήσατε τό ὄνομά μου, συναγωνίζεσθε σέ πράξεις καί λόγους ἀπαξίωσης τῆς Πίστεως, προσπαθεῖτε νά ἀρνηθέῖτε κάθε σχέση μαζί μου. Δέν διαλέξαρε Ἐμένα, διάλεξατε τούς Βαραββᾶδες.
Δέν πιστέψατε σέ μένα, ἐμπιστευθήκατε τούς ληστές.Δέν καταλάβατε ὅτι ἐκεῖνοι πού πολεμοῦσαν ἐμένα, εἶχαν στόχο ἐσᾶς. Τούς ζητήσατε, τρέξατε πίσω τους, τούς πιστέψατε καί ἐκεῖνοι σᾶς πούλησαν, σᾶς κατέστρεψαν.
Γίνατε καί ἐσεῖς  λαός δυσσεβής καί παράνομος. Δέν διαλέξατε ἐμένα ὡς Κύριο  σας, ἀλλά τόν Καίσαρα. Ζητήσατε μέ τόν τρόπο σας τό Αἷμα μου νά πέση ἐπάνω σας καί ἐπάνω στά παιδιά σας. Σήμερα ζεῖτε τό ἀποτέλεσμα τῆς ἀποστασίας σας.
Εἶχα προειδοποίσει τούς Ἰουδαίους: «Ἰδού ἀφίετε ὁ οἶκος ὑμῶν ἔρημος». Λίγο ἀργότερα ὁ Ρωμαῖος αὐτοκράτορας δέν ἄφησε πέτρα πάνω στήν πέτρα.
Βαδίζετε στά ἴχνη τους. Οἱ ἐχθροί σας δέν πά ἔξω καί μακρυά ἀλλά μέσα στόν τόπο σας. Μόνο ἡ μετάνοια σας θά σᾶς σώσει. Τό θαῦμα δέν θά ἔλθει ἀπό τούς ἄρχοντες αὐτοῦ τοῦ κόσμου, ἀλλά, ὅπως καί τίς ἄλλες φορές, μόνο ἀπό μένα.
Ἀλλά δέν τό πιστεύετε πιά. Κινδυνεύει καί ὁ δικός σας οἶκος νά γίνει ἔρημος.
Κύριε νοιώθω βαθειά τό παράπονό Σου. Εἶναι ἀπόλυτα ἀληθινό καί δικαιολογημένο. Προσδοκῶ  Κύριε τήν Ἀνάσταση Σου.
Ἀπό ἐκεῖ ἀντλῶ δύναμη. Φοβᾶμαι ὄμως γιά τή Μεγάλη Παρασκευή τῆς Πατρίδος μου.
Κολόβωσε, Σέ παρακαλῶ τή διάρκειά της, κάνε νά μήν εἶναι μακρυνή ἡ νύχτα.
Δόξα τῇ μακροθυμία σου Κύριε! καί χάρισε μας τή μετάνοια γιά νά τήν ἀξιοποιήσουμε.

Δευτέρα 2 Απριλίου 2012

Ο άνθρωπος του Χριστού και τη δυσκολία και τη θλίψη όλα τα κάνει προσευχή


chutes_006_jpg.jpg

Ο άνθρωπος του Χριστού όλα τα κάνει προσευχή.
Και τη δυσκολία και τη θλίψη, τις κάνει προσευχή. Ό,τι και να του τύχει αμέσως αρχίζει: «Κύριε Ιησού Χριστέ ...».
Η προσευχή ωφελεί σε όλα, και στα πιο απλά. Για παράδειγμα, πάσχεις από αυπνία. να μη ακέπτεσαι τον ύπνο.
Να σηκώνεσαι, να βγαίνεις έξω και να έρχεσαι πάλι μέσα στο δωμάτιο, να πέφτεις στο κρεβάτι σαν για πρώτη φορά, χωρίς να σκέπτεσαι αν θα κοιμηθείς ή όχι.
Να συγκεντρώνεσαι, να λες τη δοξολογία και μετά τρεις φορές το «Κύριε Ιησού Χριστέ ...;» κι έτσι θα έρχεται ο ύπνος.
¨Όλα είναι μέσα μας, και τα ένστικτα και τα πάντα, και ζητούν ικανοποίηση. Αν δεν τα ικανοποιήσομε, κάποτε θα εκδικηθούν, εκτός και τα διοχετεύσομε αλλού, στο ανώτερο, στον Θεό.

πατηρ πορφυριος

Κυριακή 1 Απριλίου 2012

Ο π. Ιάκωβος Τσαλίκης. π. Κυρίλλου,Καθηγουμένου Ιεράς Μονής Οσίου Δαυίδ

 

p. kirillos.jpg27039_103398766357993_100000636091088_101030_2219054_n.jpg










Ο γέροντας γεννήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 1920 από ευσεβείς γονείς. Την Θεο­δώρα από το Λιβίσι της Μικράς Ασίας και τον Σταύρο από την Ρόδο. Η οικογένεια της μητέρας του ήταν γνω­στοί στο Πατριαρχείο, ευερ­γέτες των σχολείων της Μάκρης και με σπουδαία εκκλη­σιαστική παράδοση. Στις αρ­χές του 1922 «Τούρκοι πιάσανε τον πατέρα του ο οποί­ος οδηγήθηκε στα βάθη της Ασίας. Μετά την καταστρο­φή η οικογένεια του ακολού­θησε τον σκληρό δρόμο της προσφυγιάς. Το καράβι τους μετέφερε στην Ιτέα και από εκεί πήγαν στην Άμφισσα Ε­κεί για καλή τους τύχη το 1925 βρήκαν τον πατέρα του μικρού Ιακώβου και μαζί πλέ­ον η οικογένεια μετακινήθη­κε στο χωριό Φαράκλα της Εύβοιας.


Ο μικρός Ιάκωβος ή­ταν επτά χρονών και είχε μά­θει απέξω την θεία Λειτουρ­γία χωρίς να γνωρίζει γράμ­ματα. Το 1927 πήγε σχολείο και διακρίθηκε για τις επιδό­σεις του. Η αγάπη του για την εκκλησία ήταν έκδηλη. Την ί­δια χρονιά εμφανίσθηκε μπροστά του η Αγία Παρασκευή και του φανέρωσε το λαμπρό εκκλησιαστικό του μέλλον ενώ συχνά διάβαζε ευχές, προσευχόταν και θε­ράπευε συγχωριανούς του. Το 1933 τελείωσε το δημοτικό αλλά οι οικονομικές δυσκολίες της οικογένειας του δεν του επέτρεψαν να συνεχίσει στο γυμνάσιο. Ακολούθησε τον πατέρα του στην δουλειά του.

Ο μητροπολίτης Χαλκίδος εντυπωσιασμένος από το ψάλσιμο του τον χειροθέτησε αναγνώστη. Από το 1938 και μετά η ζωή του ήταν καθαρά ασκητική. Έτρωγε λί­γο, κοιμόταν ελάχιστα, προ­σευχόταν συνεχώς και δού­λευε σκληρά. Τα βάσανα και οι κακουχίες της κατοχής τα­λαιπώρησαν τους άτυχους πρόσφυγες. Τον Ιούλιο του 1942 πέθανε η μητέρα του προλέγοντας του ότι θα γίνει ιερέας.

Το 1947 ο Ιάκωβος πήγε στρατιώτης. Τα πειράγ­ματα των συναδέλφων του που του είχαν βγάλει το παρατσούκλι ο «πάτερ Ιάκω­βος» αλλά και ο χλευασμός τους δεν τον πτοούσαν. Ο δι­οικητής του τον εκτιμούσε ι­διαίτερα και ήταν από τους λίγους που κατάλαβε το λαμπρό μέλλον που θα είχε το νεαρό προσφυγόπουλο. Με­τά την απόλυση του από το στρατό (1949) ο Ιάκωβος σε ηλικία 29 χρονών χάνει και τον πατέρα του. Ο αγώνας του τώρα για να αποκατα­στήσει την αδελφή γίνεται εντονότερος, χωρίς όμως να παραμελεί αυτό το οποίο πο­θεί από τα παιδικά του χρό­νια. Να γίνει μοναχός.

Έχοντας εκπληρώσει την επιθυμία της μητέρας του, να παντρέψει την αδελφή του το Νοέμβριο του 1952 προ­σέρχεται στο μοναστήρι του Οσίου Δαβίδ στις Ροβιές, για να εκπληρώσει και την δική του επιθυμία Σε ηλικία 32 ε­τών πλέον ο Ιάκωβος γίνεται δόκιμος μοναχός και στις 19 Δεκεμβρίου 1952 στην Χαλ­κίδα ο Μητροπολίτης Γρηγόριος τον χειροτόνησε ιερέα. Έτσι συνέχισε η ζωή του α­σκητή Ιάκωβου, εργασία στο μοναστήρι, προσευχή στο ασκητήριο του Οσίου Δαβίδ, οι θεοπτίες και θαύματα τα ο­ποία με τον καιρό πλήθαιναν. Ο βαθμός άσκησης του ήλθε σε υψηλά πνευματικά επίπε­δα και πολλές φορές οι δαί­μονες τον έδειραν βάναυσα. Ο ίδιος έβλεπε και συνομι­λούσε συχνά με τους οσίους Δαβίδ και Ιωάννη Ρώσο, ενώ το προορατικό του χάρισμα ήταν σπουδαίο. Τον Αύγου­στο του 1963 με θαυμαστό τρόπο ταΐσε με δυόμισι οκά­δες μανέστρα, 75 εργάτες με πλουσιοπάροχες μερίδες και περίσσεψε και μισή κα­τσαρόλα.!

Στις 25 Ιουνίου 1975 ο γέροντας Ιάκωβος ανέλαβε το πηδάλιο της μονής της μετανοίας του. Από την λιτοδίαιτη και ασκητική ζωή η υγεία του άρχισε να κλονίζεται. Οι φλέβες του ποδιών του ήταν σάπιες, έκανε εγ­χείριση Βουβωνοκήλης, σκω­ληκοειδίτιδας, προστάτη, καρδιάς και σύμφωνα με τις μαρτυρίες του καθηγητή Κρεμαστινού που του έβαλε τον βηματοδότη «..η θεία δύνα­μη κρατούσε τον παππού..».

Από το 1990 και μετά ο γέ­ροντας δεν είχε πλέον δυ­νάμεις και οι κρίσεις στην υ­γεία του αυξήθηκαν. Τον Σεπτέμβριο του 1991 μετά από μικροεμφράγματα νοσηλεύθηκε στο Γενικό Κρατικό. Ε­πιστρέφοντας στην μονή έ­παθε φλεγμονή η οποία εξε­λίχτηκε σε πνευμονία Ο ίδιος είχε διαισθανθεί το τέλος του. Το πρωί της 21ης Νοεμ­βρίου 1991 πήγε στην ακο­λουθία, έψαλε και κοινώνη­σε. Μετά εξομολόγησε μερικούς πιστούς και έκανε τον γύρο της μονής εσωτερικά και εξωτερικά. Το μεσημέρι εξομολόγησε μία πνευματι­κή του κόρη, ενώ τον υποτα­κτικό του Ιλαρίωνα, τον οποίον εκείνη την μέρα θα χει­ροτονούσε σε ιεροδιάκονο ο μητροπολίτης Χαλκίδος. Μό­λις ήλθαν οι πατέρες ο γέ­ροντας προσπάθησε να σηκωθεί, αλλά ζαλίστηκε. Η αναπνοή του βάρυνε, ο σφυγ­μός του εξασθένησε και από τα χείλη του βγήκε ένα μικρό φύσημα. Ο γέροντας είχε πά­ρει πλέον τον δρόμο για την μακαρία ζωή.

Οι λαϊκοί που ειδοποιήθηκαν γη την κηδεία του ήταν ελάχιστοι. Τα τηλέ­φωνα πήραν φωτιά ο ένας στον άλλο μετέδιδαν το θλι­βερό γεγονός. Την επόμενη μέρα χιλιάδες κόσμου κατέ­κλυσαν το μοναστήρι, κληρι­κοί όλων των βαθμίδων, πνευματικοπαίδια του γέροντα από όλη την Ελλάδα, ήλθαν να δώσουν τον τελευταίο α­σπασμό. Η αυλή της μονής ή­ταν κατάμεστη. Η νεκρώσι­μος ακολουθία εψάλη στο ύ­παιθρο και μετά από τους επικήδειους λόγους, ο πρώην Κεφαλληνίας Προκόπιος εί­πε να υψώσουν το φέρετρο ψηλά να δουν οι πιστοί τον Όσιο γέροντα. Μόλις εφάνη το ιερό λείψανο με μία φωνή οι χιλιάδες των πιστών κραύ­γασαν « Άγιος, Άγιος». Σήμερα 10 χρόνια ακριβώς με­τά από εκείνη την ημέρα που γράφονται οι γραμμές αυτές, έχει γίνει πλέον πεποίθηση σε όλη την Ελλάδα ότι ο γέ­ροντας Ιάκωβος με τα δεκά­δες μετά θάνατον του θαύ­ματα, έχει καταταγεί στην χο­ρεία των Αγίων. Μένει να το αντιληφθούν και οι εκκλη­σιαστικοί μας ταγοί και να του δώσουν και αυτοί την θέση που του αρμόζει και επί­σημα στην ιεραρχία της Ορ­θόδοξης Εκκλησίας.

Εμείς αιτούμεθα από τον γέροντα Όσιο Ιάκωβο να μας προστα­τεύει και να πρεσβεύει υπέρ ημών στον Κύριο και Θεό μας.


Πηγή: www.zoiforos.gr

του Αρχιμανδρίτη π. Κυρίλλου,
Καθηγουμένου Ιεράς Μονής Οσίου Δαυίδ Ευβοίας
Από το περιοδικό «ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ»
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Ελάτη



Ιερά Μονή Δοχειαρίου


Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου



Ιερά Μονή Οσίου Δαβίδ



Καρούλια. Αγιο Ορος



Προυσιώτισσα

Αγιο Ορος Ι.Μ Διονυσίου

Ψήγματα Ορθοδοξίας