φενεος

Ιησούς Σινά

Εγώ πατήρ, εγώ αδελφός, εγώ νυμφίος, εγώ οικία, εγώ τροφεύς, εγώ ιμάτιον, εγώ ρίζα, εγώ θεμέλιος, παν όπερ αν θέλεις εγώ. Μηδενός εν χρεία καταστείς. Εγώ δουλεύσω.

Ήλθον γαρ διακονήσαι, ου διακονηθήναι. Εγώ και φίλος και ξένος και κεφαλή και αδελφός και αδελφή και μήτηρ. Πάντα εγώ.

Μόνον οικείως έχε προς εμέ. Εγώ πένης δια σέ και αλήτης δια σέ, επι σταυρού δια σέ, άνω υπέρ σου εντυγχάνω τω Πατρί κάτω υπέρ σου πρεσβευτής παραγέγονα παρά του Πατρός.

Πάντα μοι σύ και αδελφός και συγκληρονόμος και φίλος και μέλος.

Τι πλέον θέλεις;

Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Ψηγματα all

Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

Να αντιληφθείτε, ότι αυτός που σήμερα είναι πλούσιος, αύριο κατα­ντάει φτωχός!





"Πού είναι ο πλούτος σας;", θα ρωτούσα εκείνους που τον είχαν και τον έχασαν. Και θα τους ρωτούσα, όχι για να τους χλευάσω -ποτέ τέτοιο πράγμα!- ούτε για να ξύσω πληγές, αλλά για να κάνω λιμάνι της σω­τηρίας σας το δικό τους ναυάγιο.
Για να αντιληφθείτε, ότι αυτός που σήμερα είναι πλούσιος, αύριο κατα­ντάει φτωχός. Γι' αυτό πολλές φορές γέλασα, όταν διάβασα διαθήκες, που έγραφαν: «Ο τάδε να έχει την κυριότητα των αγρών ή του σπιτιού, τη χρήση όμως να την έχει άλλος».
Μα όλοι τη χρήση έχουμε, κανείς δεν έχει την κυριότητα. Ακόμα κι αν μείνουμε πλού­σιοι σ' ολόκληρη τη ζωή μας, όταν πεθάνουμε, θέλου­με δεν θέλουμε, θα παραχωρήσουμε τον πλούτο μας σε άλλους. Γυμνοί φεύγουμε για την άλλη ζωή, αφού για μερικά χρόνια ήμασταν μόνο χρήστες, όχι και κύριοι του πλούτου.

Ξέρετε ποιοί έχουν στην πραγματικότητα την κυ­ριότητα του πλούτου; Όσοι περιφρονούν τη χρήση του και περιγελούν τις απολαύσεις.

Όσοι σκορπάνε τα λεφτά τους και τα μοιράζουν στους φτωχούς, κά­νουν καλή χρήση τους και φεύγουν απ' αυτόν τον κόσμο αληθινά πλούσιοι, πλούσιοι σε καλά έργα και αγάπη και χάρη Θεού.

Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Αχρηστοι είναι οι πλούσιοι, ναι, άχρηστοι, εκτός κι αν είναι ελεήμονες και φιλάνθρωποι

thiv56_m0032.jpg





Άχρηστοι είναι οι πλούσιοι, ναι, άχρηστοι, εκτός κι αν είναι ελεήμονες και φιλάνθρωποι. Μα, δυ­στυχώς, λίγοι πλούσιοι, πολύ λίγοι ξεχωρίζουν για τη φιλανθρωπία τους.
Οι περισσότεροι είναι βουτηγμέ­νοι στη φιλαυτία, την ασπλαχνία, την αμαρτία. Γι' αυτό μην τους ζηλεύεις. Εσύ να σκέφτεσαι τον Πέ­τρο και τον Παύλο, να σκέφτεσαι τον Ιωάννη και τον Ηλία, να σκέφτεσαι τον ίδιο το Χριστό, ο οποίος δεν είχε που να γείρει το κεφάλι Του. Μιμήσου τη φτώχεια Εκείνου και των αγίων Του, που ήταν στερημένοι από τα υλικά αγαθά, είχαν όμως αμύθητα πνευματικά πλούτη.
Να θυμάσαι πάντα και τη διακήρυξη του Κυ­ρίου, που βεβαίωσε πως είναι πολύ δύσκολο να σωθεί πλούσιος: «Όσοι έχουν χρήματα, πολύ δύσκολα θα μπουν στη βασιλεία του Θεού. Πιο εύκολο είναι να περάσει καμήλα μέσ' από βελονότρυπα, παρά να μπει πλούσιος στη βασιλεία του Θεού» (Λουκ. 18:24-25).
Δίπλα σ' αυτή τη θεϊκή διακήρυξη βάλε, αν θέλεις, όλο το χρυσάφι της γης, και θα δεις ότι δεν αντισταθ­μίζει τη ζημιά, που θα σου προξενήσει η κατοχή του.
Ακόμα, δηλαδή, κι αν είχες δικές σου την ξηρά και τη θάλασσα, τις χώρες και τις πολιτείες της οικουμένης, αν δούλευε για σένα η ανθρωπότητα, αν έδιναν για χάρη σου οι πηγές χρυσάφι αντί για νερό, και τότε θα έλεγα πως δεν αξίζεις ούτε τρεις δεκάρες, αφού θα έχανες τη βασιλεία των ουρανών.

Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Τρίτη 27 Απριλίου 2010

Ντιμίτρι Μεντβέντεφ: "Η ζωή μου άλλαξε από τότε που ασπάσθηκα την ορθοδοξία"













Ο Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας κ. Ντιμίτρι Μεντβέντεφ εξέπληξε τους πάντες, όταν στο Αμερικάνικο Τηλεοπτικό δίκτυο (ABC) δήλωσε, ότι η ζωή του άλλαξε ριζικά αφότου ασπάσθηκε την Ορθοδοξία.
«Πιστεύω είναι καλό για μένα, γιατί από τότε η ζωή μου, έχει αλλάξει! Δεν μιλάς ποτέ δυνατά για κάτι τέτοιο, γιατί τα θρησκευτικά αισθήματα πρέπει να παραμένουν κάπου βαθιά μέσα σου. Όταν κάποιος επιδεικνύεται γι΄ αυτό δεν είναι ειλικρινής, το κάνει για δημόσιες σχέσεις και αυτοπροβολή».
Ερωτηθείς ο Πρόεδρος Μεντβέντεφ γιατί μπήκε μέσα στην Εκκλησία, μεταξύ άλλων τόνισε: «Ένιωσα ότι το έχω ανάγκη, ένιωσα εσωτερικά την επιθυμία να το κάνω».
Επίσης, σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Ρωσίας κ. Μεντβέντεφ, οι άνθρωποι γιατί πηγαίνουν στην Εκκλησία; «επειδή αισθάνονται μια εσωτερική ανάγκη, εκτός αν πηγαίνουν σαν περιηγητές και τουρίστες».
Τέλος, ο ισχυρός άνδρας της Ρωσίας, τόνισε: «Εγώ στα 23 μου αισθάνθηκα ότι το είχα ανάγκη».

Τα επιμάνικα του Αγίου Ιωάννη Μαξίμοβιτς

max11654.jpg

Πριν από τρία χρόνια (2004), στην πόλη του Μουλίνο, στην Πολιτεία του Όρεγκον των ΗΠΑ, συνέβη ένα εκπλη­κτικό και θαυμαστό γεγονός.
Αφορά μία θεοσεβή γυναίκα ρωσικής καταγωγής, μέλος της Εκκλησίας των Ρώσων Νέ­ων Μαρτύρων, όπου ο πατέρας Σέργιος Σβέσνικοφ διακονεί ως ιερέας. Σ' αυτή την ενορία φυλάσσονται ως θησαυρός τα επιμανίκια του Αγίου Ιωάννη.
Η γυναίκα αυτή, η οποία βρισκόταν στην τελευταία εβδομάδα της κύησης (ακριβώς λίγο πριν από την αναμενόμενη μέρα του τοκετού), πήγε για τον τελευταίο γενικό έλεγχο. Κατά τη διάρκεια του ελέγχου συγκλονίστηκαν όλοι καθώς ο γιατρός διέγνωσε ότι το μωρό ήταν νεκρό στη μήτρα της γυναίκας.
Αμέσως της είπε ότι θα έπρεπε να της προκαλέσουν τεχνητές ωδίνες τοκετού και ότι θα αναγκαζόταν να γεννήσει ένα νεκρό βρέφος. Εκείνη χλό­μιασε και λιποθύμησε. Όταν ανέκτησε τις αισθήσεις της, ετοιμάζονταν να της χορηγήσουν ουσίες πού θα της προκαλούσαν συστολές, ωδίνες και τοκετό.
Εκείνη απαίτησε να σταματήσουν αμέσως και ζήτησε να φωνάξουν τον ιερέα της, τον πατέρα Σέργιο. Όταν αυτός έμαθε τι συμβαίνει, της είπε να μην κάνει τίποτα και να τον περιμένει. Λίγο αργότε­ρα έφθασε έχοντας τα επιμανίκια του Αγίου Ιωάννη.
Κρατώντας τα επιμανίκια σχημάτισε το σημείο του σταυρού στην κοιλιακή χώρα της γυναίκας και, προς μεγάλη έκπληξη όλων, η καρδιά του παιδιού άρχισε να χτυπά ξανά, όπως έδειξε η οθόνη του υπερηχογράφου! Το παιδί γεννήθηκε λί­γο αργότερα ζωντανό και υγιές, και ονομάστηκε Ιωάννης προς τιμήν του Αγίου...

Δευτέρα 26 Απριλίου 2010

ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΆΛΙ



27082_109484005734088_100000174666109_254820_2512540_n.jpg

Από  εδώ  το  είχαν  απ' εκεί  το  είχαν  πατήσαμε  την  πεπονόφλουδα  και  γονατίσαμε ...δεν  πέσαμε  όμως!
Συνηθίζουμε  να  λέμε  πάντα  πώς  φταίνε  οι  άλλοι  ακόμη  και  τα  μικρά  παιδιά ...θυμάμαι  έκανα  με  το  γιο  μου  ορθογραφία  και  μόλις  τελειώσαμε  και  του  σημείωσα  τα  λάθη εισέπραξα  το  εξής; < Δεν  φταίω  εγώ  το  βιβλίο  έχει  τα  λάθη. >
Είναι  ο  εγωισμός  του  νεοέλληνα, είναι  το  κυρίαρχο  ΕΓΩ  που  δεν  μας  αφήνει  άλλη σκέψη  παραδοχής  λαθών ...φταίνε  πάντα  οι άλλοι!
Δεν  φταίμε  εμείς  έλεγαν  οι  πράσινοι, φταίνε  οι βένετοι ...το  ίδιο  ισχύει  και  τώρα  με  τους  πρώην και με  τους  νυν ...φταίνε  πάντα οι  άλλοι!
Φταίμε  που  γεμίζουμε  τις  καφετέριες  μέρα  νύχτα, φταίμε  που  μέχρι  πρωίας  ξενυχτάμε ...πως  να  πιάσεις  δουλειά  μετά... φταίμε γιατί  δώσαμε  στους  αλλοδαπούς  την  οικοδομή  και  ένα  σωρό  κερδοφόρα  επαγγέλματα... φταίμε  γιατί  την  σταφίδα  από  την Κρήτη, τον κρόκο από την Κοζάνη, τα  βερίκοκα  από την Νάουσα, τα κεράσια  από την Έδεσσα  δεν  τα  μαζεύουν    Ελληνικά  χέρια ...τα  δώσαμε  κι΄αυτά και  όπως  ρώτησαν  νεαρό  στην  καφετέρια  <<τι  δουλειά  κάνεις >>;;   <<Χλιδάνεργος>>!  ήταν  η απάντηση  γελώντας
Μαχαιριά  στα  σωθικά  είναι  η  λέξη  αυτή ...χλιδάνεργος ...
Έτσι  καταντήσαμε  τον  νεοέλληνα, έτσι  ξεκίνησε  και  το  χρηματιστήριο πάλαι ποτέ  να  μην  μπορεί  ο  νεοέλληνας  ούτε  τα  ψώνια  του  να  κάνει, γιατί  πως  θα  μπορούσε  άλλωστε  έπρεπε  να  βλέπει  πως  πάνε  οι μετοχές  μην τύχει και  έρθει η   πτώση  και δεν  προλάβει να πουλήσει ...άλλη αρρώστια  κι' αυτή!
Και  ήρθαν  οι  πονηροί, οι  έξω  από  εμάς  μαζί  με  κάποιους εξ'ισου πονηρούς μέσα  από  εμάς ...και  βάλανε  το  πόδι  γερά  στον  τόπο.
Τι  μια  τους  έφταιγε  η  Εκκλησιά, την  άλλη  οι παρέλασεις, την άλλη  τα  βιβλία  και  τα  σχολειά, την  άλλη  η  σημαία...  και  πήρε  ο  κουτσός  κατήφορο  και  χάλασε  η  νεολαία  δεν  ξέρει  που  πηγαίνει και  οι  γεροντότεροι  ξεμάθανε  από  τα  σοφά  που  έλεγαν,  τώρα οι περισσότεροι λένε  ανοησίες ...χάλασαν κι' αυτοί!!!
Και  μπήκαμε  στην  ΕΕ, μας  έταξαν άλλο αέρα, μας είπαν  ότι  υπάρχουν  σαλόνια εκεί, δεν  μας  έδειξαν  όμως  τα  καρφιά  που  κρυβόντανε  κάτω  από  τους  ωραίους  καναπέδες ...άμαθοι λίγο  εμείς  τώρα  κάνουμε  τον  φακίρη... Ναι!
Όμως  δεν  μας  είπαν  ότι  υπάρχουν  και  λουριά , τα  περάσαμε  για  κορδέλες οι  καψεροί   ...μας  έδεσαν  μ' αυτά  και  τώρα  μας  τραβάνε ...
ΜΑ  όμως  ως  εδώ δεν  πάει  παραπέρα, μας  έταξαν  οι  μεν, μας  έταξαν  οι  δε ...χάσαμε  και  απ' τους  δυο ...δεν  ήταν  Έλληνες  αυτοί , δεν  ήξεραν  τι  κρύβει  ο  λάκκος ...;
Ήθελαν  να  μας  διασφαλίσουν  από  τον  εξ' ανατολάς  εχθρό  και  μας  έριξαν  στον  εκ  δυσμάς  χειρότερο φίλο...λέει!  Ήταν  αυτός  που  έκοβε με τσεκούρι  τα  χέρια  από τους  παππούδες   μας  στη Σμύρνη  που  προσπαθούσαν  να  σκαρφαλώσουν  στα  καράβια ...ποιος  τα  θυμάται  αυτά ...άλλωστε  σαν  συνωστισμός  έμοιαζε ...ααχ!  και  να  σε  είχα  από  μια  μεριά εσύ  που τα  έγραψες όλα αυτά ...και  ήταν  και η  γιαγιά  σου   η Σμυρνιά ...θα  τρίζουν  τα  κόκαλα  της δόλιας!
Άντε  μας  διασφάλισαν και  μας  αγκάλιασαν  οι  φίλοι μας οι Ευρωπαίοι ...ακόμη  και  στ' αγκάλιασμα  κρύοι  είναι  οι  ξεπλυμένοι ...και  μας  έδωσαν  Κονδύλια, κονδύλια, κονδύλια ...σαν τα  φοντάν  τα  μοίραζαν, όμως  μέσα  δεν  είχαν  σοκολάτα ...με  βιτριόλι  ήταν  ποτισμένα ..ήξεραν  αυτοί  τις  παρενέργειες ...ευκοίλια  μας  πήγε...ανεβητε  στα  υψη  το  imodium!
Και  δος  του  το  φοντάν, πάρτε  και  άλλο ...που  να  προλάβουμε  να  απορροφήσουμε  τα  προγράμματα ...μας  ρούφηξαν  αυτά
Και  ήρθαν  και  τα  sprend   να  και  τα  cd's  και  μάθαμε  και  ξένες  γλώσσες.
Και  ήρθαν  μετά  οι  συνεννοημένοι  οι  δικοί  μας ...μην  ακούτε  τι  λένε  μπροστά  στις  κάμερες  που  βρίζονται, πίσω  μας  χαίρονται  και  βιάζονται  ποιος  θα  ρημάξει  τον  τόπο  τούτο ...βλέπετε  λέσχες  είναι  αυτές  σε  κάποιες  είναι  μέλη ...δεν  πρέπει  να  τις  στενοχωρήσουμε ...ΤΟ ΥΠΟΣΧΕΘΗΚΑΝΕ!!!
Αλλά  κανονίζουνε  χωρίς  τον  ξενοδόχο ...ο  ξενοδόχος  στο  τέλος  θα  ζητήσει  τον  λογαριασμό ...ποιος  είναι ...  guess  who ...  φτου! μου  απέμειναν  και  τα  ξενόγλωσσα.

Αϊντε  πάμε  μπροστά  και  το  κεφάλι  μας ψηλά!


πηγή
Χ.

Σάββατο 24 Απριλίου 2010

Παρατήρηση (Πνευματικές συμβουλές Αββάς Ισαάκ ο Σύρος)

normal_075%20-%20Stavanger51_Preikestolen31.jpg
Όταν θέλεις να συμβουλέψεις κάποιον στο καλό, πρώτα να του δείξεις την αγάπη σου και μετά με λεπτότητα και προσοχή να του κάνεις την παρατήρηση, προσέχοντας να μην τον πληγώσεις.
 Γιατί αυτός θα παρατηρήσει πρώτα την αγάπη που θα του δείξεις, κι ύστερα θα προσέξει την παρατήρηση που θα του κάνεις.
Έτσι θα τον ωφελήσεις χωρίς να βλαφτεί η ψυχή του.

Παρασκευή 23 Απριλίου 2010

Η άγνωστη «καλόγρια»(Παναγία η Προυσιώτισσα)

 pantokratoros2.jpg 








Πέρασαν τέσσερα χρόνια. Ό συμμοριτοπόλεμος τώρα μαίνεται στην ελληνική ύπαιθρο. Οί κάτοικοι της Ευρυτανίας καί ορεινής Ναυπακτίας εγκαταλείπουν τα χωριά τους καί προσφευγουν νια ασφάλεια σε άλλα μέρη της Ελλάδος.
Μαζί τους προσφεύγει καί ή θαυματουργή εικόνα της Παναγίας. Ακολουθεί κι αυτή την τύχη των παιδιών της καί μεταφέρεται από τους μοναχούς του Προύσου στη ακρόπολη της Ναυπάκτου. Το μοναστήρι παραμένει τελείως έρημο.
Ύστερα από καιρό αρχίζουν οί επιχειρήσεις του στρατού. Ή ενάτη μεραρχία αναλαμβάνει εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στην Ευρυτανία. Μερικά τμήματα περνούν από τον Προυσό. Ορισμένοι αξιωματικοί καί στρατιώτες πλησιάζουν στη σκοτεινή εκκλησούλα της σπηλιάς καί μπαίνουν για να προσκυνήσουν.
Εκεί μέσα αντικρίζουν ένα παράδοξο θέαμα: Μπροστά το τέμπλο, στ' αριστερά της ωραίας πύλης, να αναμμένο καντήλι καί μια καλόγρια γονατιστή.
Οί στρατιώτες απορούν. Πώς ζει αυτή ή μοναχή εδώ,τι στιγμή πού ή Ευρυτανία είναι τελείως έρημη από κατοίκους; Πώς συντηρείται, τί τρώει, που βρίσκει λάδι για το καντήλι; Την ερωτούν λοιπόν, κι εκείνη σεμνά καί πονεμένα τους απαντά:
- Παιδιά μου, ζω εδώ μοναχή μου δυόμισι τώρα χρόνια. Για τη δική μου ζωή δεν χρειάζονται φαγητό καί ψωμί. Μου αρκεί ότι έχω το καντήλι μου αναμμένο.
Οί στρατιώτες, κουρασμένοι από τίς επιχειρήσεις καί βιαστικοί να φύγουν, δεν έδωσαν προσοχή στα λόγια της. Την επομένη όμως, όταν τα έφεραν πάλι στη μνήμη τους, κατάλαβαν πώς επρόκειτο νια κάτι θαυμαστό. Κι όταν αργότερα περνούσαν από τη Ναύπακτο, ζήτησαν με επιμονή άδεια από τον διοικητή τους νια να επισκεφθούν τον μητροπολίτη.
Ό επίσκοπος Ναυπακτίας καί Ευρυτανίας Χριστόφορος τους υποδέχθηκε με αγάπη, κι αφού τους άκουσε συγκινημένος, έριξε φως στο μυστήριο.
-  Ό ναός, τους είπε, πού επισκεφθήκατε, ανήκει στην έρημη τώρα ιερά μονή Προυσιώτισσας, της οποίας ή θαυματουργή εικόνα βρίσκεται πάνω από δύο χρόνια εδώ, στο παρεκκλήσι της μητροπόλεως μας, στον άγιο Διονύσιο. Πηγαίνετε να την προσκυνήσετε, καί θα καταλάβετε...
Πήγαν πράγματι καί προσκύνησαν. Τότε αυθόρμητα στον καθένα δόθηκε ή εξήγηση στην απορία του: Στήν εικόνα της Θεομήτορος αναγνώρισαν τη μοναχή εκείνη πού συνάντησαν στο εκκλησάκι της σπηλιάς, ψηλά στον Προυσό!

Γιατι μας σέρνεις στην αιχμαλωσία Γιώργο;


plitas_02.jpg

Ας  πεινάσουμε, ας  διψάσουμε  δίκη  μας  θα  είναι  η  πείνα  δική  μας  και  η  δίψα.
Απ' τα  χωράφια  που  θα  σπειρουμε, από  τα  δέντρα  που  καρπισανε  θα  φάμε  και  θα  χορτάσουμε  την  πείνα, αλλά  και  απ'τις  πηγες  που  γάργαρο  νερό  κυλούν  και  απ' τα  ποτάμια  μας  που  τρέχουν  τη  δίψα  θα  την  σβήσουμε.
Μα  θα  είναι  η  γη  και  τα  νερά  Ελληνικά  θα  είναι  ολα  δικά  μας.
Και  ας  ανεβαίνουν  και  τα  spreds  και  ας  παλαντζάρουν  τα  cd's...  παιγχνίδια  θα  τα  βλέπουμε  για  να  έχουμε  γαι  να  γελάμε
Αντρειέψου  Γιώργο  σαν  τον  άλλο  Γιώργο  τον  παππού  μα  και  σαν  τον  Ανδρέα  τον  παλιό  και  κοίτα  να  τους  μοιάσεις
Κότσια  είχανε  γερά,  περήφανα  παλεύαν  για  τον  τόπο, ελπίζω  να σαι  γνήσιος  γιος  μα  φοβάμαι  πως...   


Βόηθα  Θεέ  μην  αποκαμουμε...Εσυ  η  μόνη  μας  ΕΛΠΙΔΑ!

Στην...επιτιδευμένη Οικονομική κρίση προωθείται η καθιέρωση της «Κάρτας του Πολίτη»

Την καθιέρωση της «Κάρταs του Πολίτη» προωθούν τα αρμόδια υπουργεία

Για την καλύτερη εξυπηρέτηση!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
 

Την καθιέρωση της λεγόμενης Κάρτας του Πολίτη με την οποία θα διασυνδέονται ηλεκτρονικά όλες οι υπηρεσίες του Δημοσίου προωθεί η κυβέρνηση. Στην κάρτα θα ενσωματωθούν ΑΦΜ, ΑΜΚΑ, αλλά και δεδομένα που έχουν σχέση με την υγεία του πολίτη.
Το θέμα συζητήθηκε στη συνάντηση του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου με τους υπουργούς Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και Εσωτερικών Γιάννη Ραγκούση.
Για το ίδιο ζήτημα η υπουργός Υγείας Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου δήλωσε στον ραδιοσταθμό Αθήνα 984 ότι στόχος του δικού της υπουργείου είναι στην Κάρτα να περιλαμβάνονται και στοιχεία για την υγεία του ενδιαφερόμενου, όπως για παράδειγμα η ομάδα αίματος, τυχόν αλλεργίες κλπ.
«Να μπορεί να έχει τα στοιχεία του, να πηγαίνει στο δημόσιο Νοσοκομείο, στο Κέντρο Υγείας όταν ολοκληρωθεί η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, να έχει όλα τα στοιχεία τα οποία είναι αναγκαία και απαραίτητα. Και να μην χρειάζεται ούτε γραφειοκρατία, αλλά επίσης να εξυπηρετείται και πολύ γρήγορα» εξήγησε η υπουργός.

πηγη
ΝΕΑ 22-04-2010



         
Το  Ελληνικό  Δίκαιο  υπήρξε  τόσο  ευέλικτο  που  παρέσχε  προστασία  ακόμη  και  στους  αντιρρησίες  συνειδήσεως  όπως  πχ θέσπιση  εναλλακτικής  θητείας  για  τους  μάρτυρες  του Ιεχωβά, με  το  νόμο  2510/1997. Οι Ορθόδοξοι χριστιανοί θα αντιμετωπιστούν με άλλο κριτήριο ως ταλιμπαν, ως φανατικοί; Μα και αυτοί υπερπροστατευονται στην χώρα μας.
Πρόσφατα η Ελληνική κρατική μηχανή μαζί με τους δημοσιογράφους  επέδειξαν ασύλληπτη (κατανόηση) προς το (διωκόμενο) μουσουλμάνο πρόσφυγα, που του κατάστρεψαν κάποιοι μια σελίδα του Κορανίου του.Ο Σουλτάνος κατακτητής μετά την πτώση της βασιλευούσης αμέσως μετά την διοικητική υπαγωγή της στην Τουρκική αυλή, έδωσε προνόμιο στον πατριάρχη  και γενικότερα στην ορθόδοξη εκκλησία και στους ορθοδόξους. Σήμερα οι ορθόδοξοι και το ορθόδοξο πατριαρχείο μας καταπιέζονται από την Τουρκική ανθελληνική εξωτερική πολιτική.
Όσοι δεν πάρουμε τις κάρτες του ΑΜΚΑ για λόγους χριστιανικής συνειδήσεως θα αντιμετωπιστούμε όπως και οι Έλληνες ορθόδοξοι στην Τουρκία και στο ορθόδοξο οικουμενικό πατριαρχείο; Θα καταντήσουμε(διωκόμενοι)ως μειονότητα στην πατρίδα μας; Μα η πατρίδα μας έχει επιδείξει αρίστη συμπεριφορά προς τις μικρές μειονότητες των μεταναστών μέχρι σήμερα, εν αντίθεση προς άλλα Ευρωπαϊκά κράτη που συμπεριφέρονται εντελώς απάνθρωπα στους οικουμενικούς μετανάστες.
Μάλιστα φτάσαμε στο έπακρο της ευαισθησίας προς τις μειονότητες μέσα στην πατρίδα μας .Φτάσαμε στο σημείο να απαλείψουμε όλοι οι Έλληνες το θρήσκευμα από τις ταυτότητες μας για να μην σοκάρονται και να μη στεναχωρούνται ,υποτίθεται, οι αδύνατοι και φτωχοί μετανάστες. Ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος έκανε τις λαοσυνάξεις για να αποφύγει την απόληψη του θρησκεύματος από τις ταυτότητες μας.
Τότε ο Ελληνικός λαός έδειξε έντονα ομολογιακή συμπεριφορά. Τώρα τι θα γίνει; Η κυβέρνηση έσπευσε να ανακοινώσει ότι έχουν πάρει τον ΑΜΚΑ άνω των 7.000.000 πολιτών. Είναι γεγονός ότι πράγματι στις πρώτες μέρες του Ιουνίου τα ΚΕΠ ήταν ασφυκτικά γεμάτα από τους πολίτες που ζητούσαν πανικόβλητοι τον ΑΜΚΑ. Δεν αναφέρουν όμως τα ΜΜΕ τις αντιδράσεις των πολιτών που έχουν σωστά ενημερωθεί και γνωρίζουν τι είναι ο ΑΜΚΑ.

π. Σαράντης Σαράντος


Jail.jpg

Πέμπτη 22 Απριλίου 2010

Οικονομική κρίση... αλλά την καθιέρωση της «Κάρτας του Πολίτη» προωθούν τα αρμόδια υπουργεία

Την καθιέρωση της «Κάρτας του Πολίτη» προωθούν τα αρμόδια υπουργεία

Για την καλύτερη εξυπηρέτηση!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
 
Την καθιέρωση της λεγόμενης Κάρτας του Πολίτη με την οποία θα διασυνδέονται ηλεκτρονικά όλες οι υπηρεσίες του Δημοσίου προωθεί η κυβέρνηση. Στην κάρτα θα ενσωματωθούν ΑΦΜ, ΑΜΚΑ, αλλά και δεδομένα που έχουν σχέση με την υγεία του πολίτη.
Το θέμα συζητήθηκε στη συνάντηση του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου με τους υπουργούς Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και Εσωτερικών Γιάννη Ραγκούση.
Για το ίδιο ζήτημα η υπουργός Υγείας Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου δήλωσε στον ραδιοσταθμό Αθήνα 984 ότι στόχος του δικού της υπουργείου είναι στην Κάρτα να περιλαμβάνονται και στοιχεία για την υγεία του ενδιαφερόμενου, όπως για παράδειγμα η ομάδα αίματος, τυχόν αλλεργίες κλπ.
«Να μπορεί να έχει τα στοιχεία του, να πηγαίνει στο δημόσιο Νοσοκομείο, στο Κέντρο Υγείας όταν ολοκληρωθεί η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, να έχει όλα τα στοιχεία τα οποία είναι αναγκαία και απαραίτητα. Και να μην χρειάζεται ούτε γραφειοκρατία, αλλά επίσης να εξυπηρετείται και πολύ γρήγορα» εξήγησε η υπουργός.

πηγη
ΝΕΑ 22-04-2010

ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Οι νέες ταυτότητες θα έχουν μέγεθος πιστωτικής κάρτας και θα 
διαθέτουν τρία επίπεδα ασφαλείας, ορατά και αόρατα
ΝΕΕΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΕΣ ταυτότητες σε σχήμα πιστωτικής κάρτας, υψηλών προδιαγραφών ασφαλείας, στα πρότυπα των υπηρεσιακών ταυτοτήτων του αστυνομικού προσωπικού, αναμένεται να αποκτήσουν σε μερικά χρόνια οι Έλληνες πολίτες.

Την έκδοση των νέων αστυνομικών ταυτοτήτων με δικλίδες ασφαλείας ώστε να είναι αδύνατη η πλαστογράφησή τους σκοπεύουν σύμφωνα με πληροφορίες να αναλάβουν τα εργαστήρια της Διεύθυνσης Έκδοσης Διαβατηρίων του Αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ. Ακόμα δεν έχει αποσαφηνιστεί πότε θα αρχίσει η σχετική διαδικασία έκδοσης ταυτοτήτων για τους πολίτες και ποιες θα είναι οι τεχνικές ασφαλείας. Αναμένεται να έχουν παρόμοιες τεχνικές προδιαγραφές με τις νέες υπηρεσιακές ταυτότητες του αστυνομικού προσωπικού και να εκδίδονται στα υπερσύγχρονα εργαστήρια της ΕΛ.ΑΣ.

Τις νέες υπηρεσιακές ταυτότητες με τις οποίες θα εφοδιαστεί σταδιακά μέχρι τον Ιούνιο όλο το αστυνομικό προσωπικό- αστυνομικοί, ειδικοί φρουροί και συνοριοφύλακες- παρουσίασαν χθες ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. κ. Λευτέρης Οικονόμου και ο διευθυντής της Διεύθυνσης Διαβατηρίων Ταξίαρχος Γιώργος Καμπέρης.

Οι νέες ταυτότητες των αστυνομικών έχουν μέγεθος πιστωτικής κάρτας και διαθέτουν τρία επίπεδα ασφαλείας, ορατά και αόρατα. Στις τεχνικές ασφαλείας περιλαμβάνεται το ειδικό σχέδιο του φόντου, εκτύπωση με ιριδισμό, με πολύχρωμες μεμβράνες και μικροσκοπική γραφή.

Αδύνατη η πλαστογράφηση
Παράλληλα χρησιμοποιείται ειδική μεμβράνη ασφαλείας, η οποία είναι αδύνατον να πλαστογραφηθεί. Η μεμβράνη κατασκευάζεται αποκλειστικά για το έντυπο της ταυτότητας που περιλαμβάνει ειδικά ολογραφήματα μεταβλητής εικόνας και μικροεκτυπώσεις αόρατες διά γυμνού οφθαλμού. Σε κεντρική υπηρεσία η οποία θα εκδίδει έγγραφα με υψηλές προδιαγραφές ασφαλείας σκοπεύει να μετατρέψει τη Διεύθυνση Διαβατηρίων η ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ.

Ήδη η αρμόδια Διεύθυνση έχει αναλάβει την έκδοση των νέων διαβατηρίων, των νέων αδειών ικανότητας οδήγησης, καθώς και την έκδοση των 55.000 νέων δελτίων ταυτοτήτων του αστυνομικού προσωπικού. Η συγκεκριμένη Υπηρεσία από τον Ιανουάριο του 2006 έως τα τέλη Δεκεμβρίου του 2009 έχει εκδώσει 2.281.327 διαβατήρια, ενώ πέρσι έχει εκδώσει 587.047

νέες άδειες ικανότητας οδήγησης.

Στους στόχους της Υπηρεσίας είναι να αναλάβει την έκδοση τίτλων σπουδών και άλλων εγγράφων, όπως άδειες παραμονής, ώστε να είναι δύσκολη η πλαστογράφησή τους.

πηγή
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4559003&ct=1

Υ.Γ Είπαμε  και  μεις  πως  ο  ΑΜΚΑ  ξεχάστηκε....πάμε  τώρα  για  το  επόμενο  βήμα  την  ηλεκτρονική  κάρτα  με  όλα  αυτά  που  κατά  καιρούς  έχουμε  πει...
Σχετικά  links:
http://1myblog.pblogs.gr/2009/06/470037.html
http://1myblog.pblogs.gr/2009/07/o-nomos-3655-2008-arthro-153-a-a-apeilei-toys-polites.html
http://1myblog.pblogs.gr/2009/11/amka-kai-antirrhsies-syneidhsews.html
http://1myblog.pblogs.gr/2009/11/ohi-panikos-alla-poimantiko-hreos-h-enhmerwsh-peri-amka-p-sarant.html
http://1myblog.pblogs.gr/2009/11/amka-h-di-k-a-kai-idiwtikh-etaireia-epafos.html
http://1myblog.pblogs.gr/2009/10/amka-tsipaki-kai-666-to-sfragisma-toy-antihristoy-verichip-rfid-.html
 


[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=ewO8VZ1V80U&feature=related]

Κάποια φορά...π. Παϊσιος

photographs06.jpg



Κάποια φορά ο π. Παϊσιος  διηγήθηκε πως του παρουσιάστηκε η Παναγία μας, μέρα μεσημέρι, και τον βοήθησε σε μια ανάγκη που είχε.
Συνομίλησαν μαζί για λίγα λεπτά.
-Πως αισθανθήκατε γέροντα; Ρώτησα.
-Μεγάλη χαρά ...όμως αισθανόμουν και ντροπή ...δυσκολεύομαι ...
Μητέρα του Θεού είναι ...με τον άγιο Ιωακείμ και την αγία Άννα κινούμε πιο άνετα!

«Επί σοι Χαίρει, Κεχαριτωμένη. Πάσα η κτίσις»Φώτης Κόντογλου

grande3.jpg

Φώτης Κόντογλου
«Επί σοι Χαίρει, Κεχαριτωμένη. Πάσα η κτίσις»
(Η Κοίμησις της Θεοτόκου)

«Ως εμψύχω Θεού κιβωτώ ψαυέτω μηδαμώς χειρ αμυήτων. χείλη δε πιστών τη Θεοτόκω ασιγήτως φωνήν του αγγέλου αναμέλποντα, εν αγαλλιάσει βοάτω: Όντως ανωτέρα πάντων υπάρχεις, Παρθένε αγνή». «Εσένα που είσαι ζωντανή κιβωτός του Θεού, ας μη σε αγγίζει ολότελα χέρι άπιστο, αλλά χείλια πιστά ας ψάλλουνε δίχως να σωπάσουνε τη φωνή του αγγέλου (ο υμνωδός θέλει να πει τη φωνή του αρχαγγέλου Γαβριήλ, που είπε «ευλογημένη συ εν γυναιξί») κι ας κράζουνε: «Αληθινά, είσαι ανώτερη απ' όλα Παρθένε αγνή».
Αλλοίμονο! Αμύητοι, άπιστοι, ακατάνυχτοι, είμαστε οι πιο πολλοί σήμερα, τώρα που έπρεπε να προσπέσουμε με δάκρυα καυτερά στην Παναγία και να πούμε μαζί με το Θεόδωρο Δούκα το Λάσκαρη, που σύνθεσε με συντριμένη καρδιά τον παρακλητικό κανόνα: «Εκύκλωσαν αι του βίου με ζάλαι ώσπερ μέλισσαι κηρίον, Παρθένε». «Σαν τα μελίσσια που τριγυρίζουνε γύρω στην κερήθρα, έτσι κ' εμένα με ζώσανε οι ζαλάδες της ζωής και πέσανε απάνω στην καρδιά μου και την κατατρυπάνε με τις φαρμακερές σαγίτες τους.
Άμποτε, Παναγiα μου, να σε βρω βοηθό, να με γλύτώσεις από τα βάσανα». Μα ποιος από μας γυρεύει βοήθεια από την Παναγία, από τον Χριστό κι' από τους αγίους; Γυρεύουμε βoήθεια από το κάθε τι, παρεκτώς από το Θεό. Αλλά τι βοήθεια μπορούνε να δώσουνε στον άνθρωπο τα είδωλα τα λεγόμενα «επιστήμη» και «τέχνη»;
Ο άγιος Ισαάκ ο αναχωρητής λέγει: «Σ' όλους τους δρόμους που πορεύονται oι άνθρωποι σε τούτον τον κόσμο δεv βρίσκουνε σε κανένα την ειρήνη, ως που vα σιμώσουμε στην ελπίδα του Θεού. Mα αλλοίμονοΙ οι πιο πολλοί άvθρωποι είναι «οι μη έχοντες ελπίδα» όπως λέγει ο Παύλος. Όποιος δεν έχει την πίστη μέσα στην καρδιά του, τι ελπίδα μπορεί νάχει; Όπου ν' ακουμπήσει όλα είναι σάπια.
Γι' αυτό κι' ο υμνογράφος που είπαμε, λέγει στην Παναγία: «Απορήσας εκ πάντων, οδυνηρώς κράζω σοι. Πρόφθασον, θερμή προστασία, και την βοήθειαν δός μοι τω δούλω σου τω ταπεινώ και αθλίω». «Όλα, λ.έγει τα δοκίμασα, μα κανένα πράγμα δε μπόρεσε vα με ξαλαφρώσει. Για τούτο φωνάζω Εσένα με θρήνο πικρόν, και λέγω: Πρόφταξε και δόσε τη βοήθεια σου σε μένα τον ταπεινό κι' άθλιο δούλο σου».
Η Παναγία είναι η ελπίδα των απελπισμένων, η χαρά των πικραμένων, το ραβδί των τυφλών, η άγκυρα των θαλασσοδαρμένων, η μάνα των ορφανεμένων. Η θρησκεία του Χριστού είναι πονεμένη θρησκεία, ο ίδιος ο Χριστός καρφώθηκε απάνω στο ξύλο: κ' η μητέρα του η Παναγία πέρασε κάθε λύπη σε τούτον τον κόσμο.
Γι' αυτό καταφεύγουμε σε Κεiνη που την είπανε οι πατεράδες μας: «Καταφυγή»,«Σκέπη του κόσμου», «Γοργοεπήκοο», «Γρηγορούσα»,«Οξεία αντίληψη»,«Ελεούσα», «Οδηγήτρια», «Παρηγορίτισσα» και χίλια άλλα ονόματα, που δεν βγήκανε έτσι απλά από τα στόματα, αλλά από τις καρδιές που πιστεύανε και που πονούσανε. Μονάχα στην Ελλάδα προσκυνιέται η Παναγία με τον πρεπούμενο τρόπο ήγουν με δάκρυα με πόνο και με ταπεινή αγάπη.
Γιατί η Ελλάδα είναι τόπος πονεμένος,χαροκαμένος, βασανισμένος από κάθε λογής βάσανο. Κι' από τούτη την αιτία το έθνος μας στασκληρά τα χρόνια βρίσκει παρηγοριά και στήριγμα στα αγιασμένα μυστήρια της ορθόδοξης θρησκείας μας, και παραπάνω από όλα στο Σταυρωμένο το Χριστό και στη χαροκαμένη μητέρα του, που πέρασε την καρδιά της σπαθί δίκοπο. Σε άλλες χώρες τραγουδάνε την Παναγία με τραγούδια κοσμικά, σαν νάναι καμιά φιληνάδα τους, μα εμείς την υμνολογούμε με κατάνυξη βαθειά, θαρρετά μα με συστολή, με αγάπη μα και με σέβας,σαν μητέρα μας μα και σαν μητέρα του Θεού μας. Ανοίγουμε την καρδιά μας να τη δει τι έχει μέσα και να μας συμπονέσει.
stelaras_0%20%28109%29.jpg
Η Παναγία είναι η πικραμένη χαρά της Ορθοδοξίας, «το χαροποιόν πένθος», «η χαρμολύπη» μας, «ο ποταμός ο γλυκερός του ελέους», «ο χρυσοπλοκώτατος πύργος και η δωδεκάτειχος πόλις». Η υμνωδία της εκκλησίας μας είναι ένας παράδεισος, ένα μυστικό περιβόλι που μοσκοβολά από λογής λογής μυρίπνοα άνθη, και τα πιο μυρουδικά, τα πιο εξαίσια, είναι αφιερωμένα στην Παναγία.
Όλος ο κόσμος θλίβεται μαζί της και μαζί της χαίρεται με μια χαρά πνευματική:«Επί Σοι χαίρει, Κεχαριτωμένη, πάσα η κτίσις, αγγέλων το σύστημα και ανθρώπων το γένος, ηγιασμένε ναέ και παράδεισελογικέ, παρθενικόν καύχημα, εξ ης Θεός εσαρκώθη και παιδίον γέγονεν ο προ αιώνων υπάρχων Θεός ημών». Απορείς τι να πρωτοδιαλέξεις απ' αυτή την υμνολογία της Θεοτόκου!
Θαρρείς πως ο αγέρας, τα βουνά, oι θάλασσες της Ελλάδας, τα χωριά oι πολιτείες, γεμίσαvε ευωδία πνευματική απ' αυτό «το χρυσούν θυμιατήριον», απ' αυτή «την μανναδόχον στάμνον που έχει μέσα «μύρον το ακένωτον».
Οι γυναίκες μας είναι στολισμένες με τόνομά της, τα βουνά μας, οι κάμποι, τα νησιά, τ' ακροθαλάσσια είναι αγιασμένα από τα ξωκκλήσια της, τα καράβια μας έχουν γραμμένο απάνω στη μάσκα και στην πρύμη το γλυκύτατο τόνομά της. Αληθινά στην Ελλάδα μας «επί Σοι χαίρει, Κεχαριτωμένη, πάσα η κτισις», «Για Σένα, χαίρεται όλη η πλάση. Σήμερα που κοιμήθηκες, θαρείς πως η χαρά γίνηκε πιο μεγάλη, η θλίψη άλλαξε σε αγαλλίαση, η ελπίδα ζωήρεψε αντί να αποσκιάσει και πλημμύρησε τις καρδιές μας.
Σήμερα τ'αγέρι φυσά γλυκύτερα στα κουρασμένα πρόσωπά μας, τα δέντρα σαν να γενήκανε πιο χλωρά, τ' αυγουστιάτικο κύμα σαν να αρμενίζει πιο δροσερό μέσα στο πέλαγο και αφρίζει φουσκωμένο από χαρά μεγάλη, το κάθε τι πανήγυρίζει κι' αγάλλεται..
Ω! Τι θάνατος λοιπόν είναι αυτός, που γέμισε την οικουμένη και τις καρδές μας με τη χαρα της αθανασίας! Και καλώτατα ψέλνει ο υμνωδός σήμερα: «Εν τη γεννήσει την παρθενίαν εφύλαξας, εν τη κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες, Θεοτόκε. Μετέστης προς την ζωήν, μήτηρ υπάρχουσα της ζωής, και ταις πρεσβείαις ταις σαις λυτρουμένη εκ θανάτου τας ψυχάς ημών». Αληθινά λέγει και σ'ένα άλλο τροπάρι: «Τη αθανάτω σου κοιμήσει, Θεοτόκε, μήτερ της ζωής...».
Αλλά το ξαναλέγω. Τι να πει κανένας πρώτα και τι ύστερα, από τα τόσα πνευματικά υμνολογήματα που προσφέρανε οι ορθόδοξες καρδιές στην Παναγία, στο «Ρόδον το αμάραντον», που μοσκοβόλησε και άγιασε την καταβασανισμένη την Ελλάδα!
Την υμνολογήσανε με τα λόγια, με την ψαλμωδία, με τη ζωγραφική, με το σκαλισμένο ξύλο, με τ' ασήμι, με το μάλαμα, με το κηρομάστιχο, με κάθε τίμιο κι' αγιασμέvο πράγμα που μπορεί να χρησιμέψει στον άνθρωπο για vα μπορέσει vα δείξει την αγάπη του, το σέβας του, τη χαρά του, την πίκρα του, κι' ότιι άλλο αγνό αίσθημα έχει μέσα σταφύλλα της καρδιάς του. Το να πιάσει κανένας να τα ιστορήσει καταλεπτώς, θα ήτανε σαν νάθελε vα μετρήσει τον άμμο της θάλασσας; Για τούτο ανθολογάμε λιγοστά λουλούδια από της υμνωδίας το αγιόκλημα «εις οσμήν ευωδίας πνευματικής»
Πρώτα απ' όλα ας μεταγράψουμε λίγα λόγια από τις Καταβασίες του Ακαθίστου ύμνου «Ανοίξω το στόμα μου», που είναι το βυζαντινώτατο, όλη η Κωνσταντιούπολη πνευματικά πανηγυρίζουσα. Στοχασθείτε καλά εκείνη την εξαίσια γ' ωδή που λέγει: «Τους σους υμνολόγους Θεοτόκε, ως ζώσα και άφθονος πηγή, θίασον συγκροτήσαντας πνευματικόν, στερέωσον και εν τη θεία δόξη σου στεφάνων δόξης αξίωσον».
Ουράνια απηχήματα!:«Τους υμνολόγους σου, Θεοτόκε, που συγκροτήσανε έναν πνευματικό θίασο, στερέωσέ τους, Εσύ που είσαι ζωντανή ως άφθονη πηγή. Kαι με τη θεία δόξα σου, αξίωσέ τους να φοσέσουνε της δόξας τα στέφανα», Αμή η θ'. ωδή που λέγει: «Άπας γηγενής σκιρτάτω τω πνεύματι λαμπαδουχούμενος· πανηγυριζέτω δε αΰλων νόων φύσις, γεραίρουσα τα ιερά θαυμάσια της θεομήτορος, και βοάτω, Χαίροις, παμμακάριστε Θεοτόκε, αγνή, αειπάρθενε.»
Αμή εκείvα τα πανηγυρικά αυτόμελα που ψέλνουνε στον εσπερινό της Κοιμήσεως, με μέλος θριαμβευτικό και με πνευματική μεγαλοπρέπεια! Ποιος χριστιανός Πίνδαρος τα σύνθεσε, Πίνδαρος αγιασμένος! «Ω του παραδόξου θαύματος! η πηγή της ζωής εν μνημείω τίθεται, και κλίμαξ προς oυραvόv ο τάφος γίνεται! Ευφραίνου Γεθσημανή, της Θεοτόκου το άγιον τέμενος.
Βοήσωμεν οι πιστοί, τον Γαβριήλ κεκτημένοι ταξίαρχον: Κεχαριτωμένη, χαίρε, μετά σου ο Κύριος, ο παρέχων τω κόσμω διά Σου το μέγα έλεος.» Ποταμός μέγας και βουερός αναβρύζει και μας δροσίζει, και πίνουνε νερό δροσερό ψυχές ξερές και διψασμένες! Κύτταξε πάθος και μεράκι που ξελοχίζει από καιγόμενη καρδιά!
Ο υμνωδός, αντί να κλάψει για την Παναγία που είναι μπροστά του ξαπλωμένη απάνω στην κλίνη της, τυλιγμένη με το μαφόρι της με κλεισμένα τα μάτια της που δίνανε παρηγοριά στην ανθρωπότητα, με σταυρωμένα τα άχραντα χέρια της, που βαστάξανε τον Χριστό και τον αναθρέψανε, πεθαμένη σαν τον κάθε άνθρωπο, αντίς λέγω να κλάψει, αφού πρώτα απορεί πώς η πηγή της ζωής κείτεται στο μνήμα, μονομιάς κράζει με δάκρυα στα μάτια, πλην δάκρυα χαράς: «Ευφραίνου Γεθσημανή, που έχεις θησαυρισμένο το άγιο σκήνωμα της Θεοτόκου.» Κ' ύστερα στρέφει στους χριστιανούς που είναι μέσα στην εκκλησία και τους λέγει με τον ίδιο πνευματικό οίστρο.
Ier.jpg
«Ας κράξουμε όλοι μαζί στην Παναγία, έχοντας για πρωτοψάλτη τον αρχάγγελο Γαβριήλ, που τη χαιρέτισε με τα ίδια λόγια κατά τη χαρoύμενη, μέρα του Ευαγγελισμού κι' ας πούμε: «Κεχαριτωμένη, χαίρε, μαζί σου είναι ο Κύριος, που δωρίζει στον κόσμο με εσένα, το μέγα έλεος». Θάνατος δεν υπάρχει εδώ πέρα που είναι η μητέρα της Ζωής;
Κι' ούτε μοιρολόγια και ξόδια θρηνητερά, παρά χαρά ανεκλάλητη, γάμος πνευματικός, τράπεζα αγιασμένη που έχει απιθωμένον απάνω της τον άρτο της ζωής και το κρασί της αθανασ!ας, και π!νουνε οι χριστιανοί και μεθάνε ένα μεθύσι άγιο, αγνό, άμωμο και δεν βρίσκονται πια μπροστά σένα λείψανο που το κηδεύουνε, αλλά βρίσκονται στη Ναζαρέτ, στό σπίτι το χαρούμενο και το μοσκοβολημένο από την παρθενική ευωδία της Παναγίας, τότε που ήτανε δεκάξη χρονών, κατά κείνη την ημέρα πώγινε ο Ευαγγελισμός, και κράζουνε γηθόσυνα οι λιγόζωοι οι άνθρωποι σα νάναι αθάνατοι, μαζί με τον αρχάγγελο Γαβριήλ : «Κεχαριτωμένη, χαίρε, μετά σου ο Κύριος!» Η Κοίμησις γίνεται Ευαγγελισμός, η θλίψη μεταλλάζεται σε χαρά!
Ναι, Δεν υπάρχει αληθινή χαρά, παρά μονάχα στο Χριστό κι' αυτή η χαρά είναι ένα αμάραντο λουλούδι, πώχει τη ρίζα του στον πόνο. Οι άλλες οι χαρές είναι χαρές ψεύτικες, χωρίς ρίζα. «Η γυνή όταν τίκτη, λύπην έχει, ότι ήλθεν η ώρα αυτής. Όταν δε γεννήση το παιδίον, ουκέτι μνημονεύει της θλίψεως, διά την χαράν ότι εγεννήθη άνθρωπος εις τον κόσμον. Kαι υμείς ουν λύπην μεν νυν έχετε· πάλιν δε όψομαι υμάς, και χαρήσεται υμών η καρδία και την χαράν υμών oυδείς αίρει αφ' υμών».
Τα μάτια μου είναι θολωμένα από τα δάκρυα τωρα που γράφω αυτά τα λόγια του Χριστού μας. Αυτά τα λίγα λόγια τα φύλαξε η ανθρωπότητα στην καρδιά της και μ' αυτά κλαίγει και μ' αυτά χαίρεται. Αυτά τα λόγια γενήκανε θεμέλιο της Ορθοδοξίας, και μεταλλαχτήκανε σε λογής λογής αγιασμένα αισθήματα και βγήκανε από τις καιόμενες καρδιές των αγίων ανθρώτων και ευωδιάσανε τον κόσμο.
Από τον έναν γινήκανε ύμνοι,από τον άλλον εικονίσματα, σε άλλον γινήκανε προσευχή, σε άλλον ψαλμός, σε άλλον εκκλησιά με κουμπέδες και με αγιατράπεζα, σε άλλον θυσία του μάταιου κόσμου και βουβή κατάνυξη. Αυτά τα λόγια του Χριστού σταθήκανε πηγή και έμπνευση και για το θρηνητικό αηδόνι της έρημος, θέλω να πω για τον άγιο Ιωάννη της Κλίμακος, σε όσα έγραψε για το «Χαροποιόν πένθος»: «Όποιος κλαίγει, λέγει αυτος ο άγιος, και πικραίνεται για τον Θεό, εκείνος αξιώνεται να δει στην ψυχή του την oυράνια και θεία παρηγοριά.
Κι' αυτή η ουράνια παρηγοριά είναι κάποια ανακούφιση και θεϊκή αλάφρωση, που παρηγορά την πονεμένη και πικραμένη ψυχή, οπού θλίβεται γιατί χωρίσθηκε από τον Θεό με τις αμαρτίες της. Και τούτη η χαριτωμένη βοήθεια αλλάζει τα πονεμένα δάκρυα της ψυχής, που είναι καταφαρμακωμένη, σε κάποια παρηγοριά θαυμαστή. Όποιος πορεύεται μ' αυτή τη λύπη του Θεού, αυτός ακατάπαυστα γιορτάζει κάθε μέρα κι' αγάλλεται η ψυχή του.
Τούτο το άγιο και θεάρεστο κλάψιμο είναι μια λύπη αλησμόνητη της ψυχής, μια όρεξη πσνεμένης καρδιάς, που γυρεύει με μεγάλη θέρμη τον Θεό οπού τον επιθυμά πάντα της. Κράτα λοιπόν καλά τη χαριτωμένη και την ήμερη και την άγια λύπη, που κάνει την ψυχή σου vα θλiβεται αντάμα και να χαίρεται.
Εγώ, λογιάζοντας καλά την ενέργεια τούτη της άγιας κατάνυξης, ξεσταίνουμαι και θαυμάζω, πώς ετούτο που λέγεται κλάψιμο και λύπη, και που φαίνεται πολύ πικρό κι' αβάσταχτο, έχει μέσα του πλεγμένη και σμιγμένη τη χαρά, και την ευφροσύνη, όπως είναι σμιγμένο το κερί με το μέλι στην μελόπητα.
Και σέρνει εκείνους που την αξιωθήκανε με πόθο μεγάλον και με πολλήν αγάπη, και φοβούνται να μην την χάσουνε, και την φυλάγουνε περισσότερο απ' όσο φυλάγουνε οι άλλοι άνθρωποι τ' ακριβά πετράδια και τ' ασημοχρύσαφα. Είναι μια ήμερη χαρά κ' ένα θεϊκό χάρισμα. με το οποίοστολίζει ο Θεός τους φίλους του, και κάνει να έχουνε μιαν αληθιvή χαρά και όρεξη για τον Θεό, πούναι συντροφιασμένη με κάποια θεραπευτική λύπη οπού δεν έχει μέσα της καμιά σαρκική αγάπη, παρά μονάχα μια παρηγοριά αγγελική και ουράνια.
Με την οποία παρηγορά ο Θεός κρυφά εκείνους που συντρίβουνε με πόνο και με ταπείνωση την καρδιά τους.» Άμποτε να την αξιωθούμε κ' εμείς, με τη χάρη της Παναγίας που γιορτάζουμε σήμερα. Αμήν.

Τα ευεργετικά αποτελέσματα της νηστείας στην Παλαιά και Καινή Διαθήκη. Μέγας Βασίλειος

normal_simonopetra%20%284%29.jpg

Τι εβεβήλωσε τον Ησαύ και τον έκαμε δούλο του αδελφού του; Δεν ήταν ένα φαγητό, για το οποίο επώλησε τα πρωτοτόκια; (Γεν. 25, 30-34). Τον δε Σαμουήλ δεν τον εχάρισε στην μητέρα του η προσευχή με τη νηστεία; (Α' Βασιλ.1, 13-16). Τι έκαμε τον Σαμψών ακαταμάχητο και μεγάλο ήρωα;
Δεν ήταν η νηστεία με την οποία συνελήφθη στην κοιλιά της μητέρας του; (Κριτ. 13, 14). Η νηστεία τον εγέννησε, η νηστεία τον εθήλασε, η νηστεία τον έκαμε άνδρα, που την διέταξε ο άγγελος στην μητέρα του. «Δεν πρέπει να φάει κανένα από τα προϊόντα της αμπέλου, και οίνο και σίκερα [μεθυστικά ποτά.] να μην πιει» (Κριτ. 13, 14).
Η νηστεία γεννά προφήτες, δυναμώνει δυνατούς· η νηστεία κάνει σοφούς τους νομοθέτες, είναι καλό φυλακτήριο της ψυχής, στο σώμα ασφαλής σύνοικος, όπλο στους ανδρείους, γυμναστήριο στους αθλητές. Αυτή αποκρούει τους πειρασμούς· αυτή προετοιμάζει προς την ευσέβεια, συγκάτοικος της νηφαλιότητας, δημιουργός της σωφροσύνης. Στους πολέμους κάνει ανδραγαθήματα, στην ειρήνη διδάσκει την ησυχία.
Τον ναζιραίο [Αφιερωμένος στον Θεό για 30 ημέρες με αποχή φαγητών και ποτών. Ισόβιοι ναζιραίοι ήταν ο Σαμψών, Σαμουήλ, Ιωάννης ο Πρόδρομος, Ιάκωβος ο Αδελφόθεος. Στον χριστιανισμό ναζιραίοι καλούνται οι Μοναχοί.] αγιάζει, και κάνει τέλειο τον ιερέα. Διότι δεν είναι δυνατόν χωρίς νηστεία να αποτολμήσει την ιερουργία· όχι μόνον τώρα στην μυστική και αληθινή λατρεία, αλλά και στην τυπική που γινόταν κατά τον (Μωσαϊκό) νόμο.
Αυτή έκαμε τον Ηλία θεατή του μεγάλου θεάματος· διότι αφού επί σαράντα ημέρες με νηστεία καθάρισε την ψυχή, έτσι καταξιώθηκε να δει στο σπήλαιο του Χωρήβ (Γ' Βασιλ. 19, 8-13), όσον είναι δυνατόν στον άνθρωπο να δει, τον Κύριο.
Νηστεύοντας έδωσε πίσω στην χήρα το παιδί της, αφού αποδείχθηκε ισχυρός με τη νηστεία κατά του θανάτου. Από στόμα που ενήστευε εβγήκε η φωνή που εσταμάτησε για τον παράνομο λαό τη βροχή του ουρανού για τρία χρόνια και έξι μήνες. Διότι για να μαλακώσει την αδάμαστη καρδιά των σκληροτραχήλων, επροτίμησε και τον εαυτό του στην κακοπάθεια να τον καταδικάσει μαζί με τους άλλους.
thiv56_nsath_21vatopedi.jpg
Πώς δε ο ίδιος εδεχόταν τους προφήτες; Δεν έκανε την φιλοξενία με άγρια λάχανα και λίγο αλεύρι; (Δ' Βασιλ. 4, 42- 44). Κι έτσι κάποτε με τα χόρτα είχε μαζευτεί και αγριοκολοκύθι, ώστε να κινδυνεύουν αυτοί που θα έτρωγαν, εάν με την ευχή του νηστευτή δεν είχε αχρηστευθεί το δηλητήριο.
Και γενικώς, θα μπορούσες να βρεις τη νηστεία να χειραγωγεί όλους τους αγίους στην κατά Θεόν πολιτεία. Υπάρχει κάποιο είδος αντικειμένου, που ονομάζουν αμίαντο, άφθορο στη φωτιά, που όταν μεν τίθεται στην φλόγα φαίνεται ότι έχει απανθρακωθεί, όταν δε το βγάζουν από τη φωτιά, σαν να έχει λευκανθεί στο νερό, γίνεται καθαρότερο.
Τέτοια ήταν τα σώματα των τριών εκείνων παίδων της Βαβυλώνος, που είχαν τον αμίαντο από τη νηστεία (Δανιήλ 1, 8-16). Διότι στη μεγάλη φλόγα της καμίνου, σαν να ήσαν κατά την φύση από χρυσό, απεδεικνύοντο ανώτεροι από την βλάβη της φωτιάς. Δηλαδή απεδεικνύοντο πιο δυνατοί και από τον χρυσό· διότι δεν τους έλυωνε αυτούς η φωτιά, αλλά τους φύλαγε ακέραιους.
Και όμως τίποτε δεν θα συγκρατούσε τότε την φλόγα εκείνη, που την έτρεφαν νάφθα και πίσσα και κληματίδες, ώστε αυτή να εξαπλώνεται σαρανταεννέα πήχεις, και κατατρώγοντας τα γύρω απ' αυτήν πολλούς από τους Χαλδαίους να καταφάγει. Εκείνη λοιπόν την πυρκαγιά καταπατούσαν oι παίδες, αφού εισήλθαν με νηστεία, αναπνέοντας  έτσι στην ορμητική φωτιά σαν λεπτή αύρα και δροσερή. Διότι η φωτιά ούτε τις τρίχες δεν επείραξε, επειδή τις είχε εκθρέψει η νηστεία (Δανιήλ 3, 24- 33).    
Και ο Δανιήλ, ο άνδρας των επιθυμιών, αυτός που τρεις εβδομάδες δεν έφαγε ψωμί και δεν ήπιε νερό (Δανιήλ 10, 2-3) εδίδαξε και τα λιοντάρια να νηστεύουν, όταν κατέβηκε στο λάκκο (Δανιήλ 6, 16-22). Διότι σαν από πέτρα ή χαλκό ή κάποια άλλη  στερεά ύλη να ήταν κατασκευασμένος, τα λιοντάρια δεν μπορούσαν να μπήξουν τα δόντια τους.
Έτσι η νηστεία, αφού εδυνάμωσε το σώμα του ανδρός όπως η βαφή το σίδηρο, το έκανε αδάμαστο στα λιοντάρια· διότι δεν άνοιγαν το στόμα κατά του αγίου. Η νηστεία «έσβησε την δύναμη της φωτιάς, έφραξε τα στόματα των λιονταριών» ('Εβρ. 11, 33-34).

Τετάρτη 21 Απριλίου 2010

Η υπόληψις του εαυτού μας και η παρακίνηση του διαβόλου...

a103.jpg

Η υπόληψις του εαυτού μας και η παρακίνησις του διαβόλου μας κάνουν να κρίνουμε με αυθάδεια τον πλησίον. Πως πρέπει να αντιστεκόμαστε σε αυτά.


Από την ρίζα της φιλαυτίας, την οποία έχουμε αναφέρει πολλές φορές, δηλαδή από την αγάπη και την τιμή που έχουμε για τον εαυτό μας, προέρχεται μία άλλη κακία που μας προξενεί πάρα πολύ μεγάλη ζημία"αυτή είναι η αυθάδης κρίσις και κατάκρισις που κάνομε σε βάρος του πλησίον μας.
Από την κατάκριση αυτή φθάνουμε στο σημείο να εξευτελίζουμε τους αδελφούς, να τους καταφρονούμε και να τους ταπεινώνουμε. Αυτό το ελάττωμα όπως προέρχεται από την υπερηφάνεια, από αυτήν θάλπεται και τρέφεται με προθυμία.
Γιατί αυτή η υπερηφάνεια μαζί με την κατάκριση, αυξάνεται συνέχεια, επειδή, χωρίς να το καταλάβουν, αρέσκεται η μία με την άλλη και πλανώνται συγχρόνως.
Όση μεγαλύτερη υπόληψη και τιμή έχουμε για τον εαυτό μας, τόσο περισσότερο παρακινούμαστε να κατακρίνουμε και να καταφρονούμε τους άλλους, νομίζοντας ότι εμείς είμαστε μακριά από εκείνες τις ατέλειες και τα ελαττώματα που νομίζουμε ότι έχουν αυτοί.
Και ο πανούργος διάβολος που βλέπει μέσα μας μια τόσο κακή διάθεση, παραμένει πάντοτε άγρυπνος για να μας ανοίγει τα μάτια και να μας κρατά ξάγρυπνους για να βλέπουμε και να εξετάζουμε και να μεγαλοποιούμε τα ελαττώματα των άλλων.
Αλλά οι αμελείς δεν το πιστεύουν και δεν γνωρίζουν πόσο φροντίζει και πόσο συνεργεί ο εχθρός αυτός να τυπώσει στο νού μας αυτά τα μικρά ελαττώματα του ενός και του άλλου.
Γι αυτό, εάν αδελφέ μου, αγρυπνεί αυτός για να σε ζημιώσει, στάσου και συ άγρυπνος για να μη πέσεις στις παγίδες του. Και αμέσως μόλις σου παρουσιάσει κάποιο σφάλμα του πλησίον σου, γύρισε πίσω από τον λογισμό αυτόν, διότι έχει γραφή"«καθένας σας να μη σκέπτεσθε την κακία του πλησίον» (Ζαχ. 8,17).
Κι αν ακόμη αισθάνεσαι ότι παρακινείσαι να τον κρίνεις, σκέψου ότι η εξουσία αυτή δεν δόθηκε σε σένα. Αλλά κι αν σου είχε δοθεί, δεν θα μπορούσες να κρίνεις σωστά όντας εσύ ο ίδιος περικυκλωμένος από χίλιους λογισμούς και πάθη και πολύ εύκολος να έχις κακή ιδέα για τους άλλους, χωρίς δίκαιη αιτία.
a_miraculous_church.jpg
Το δραστικότερο φάρμακο της κακίας αυτής είναι το να ασχολείσαι πάντοτε να ερευνάς με τον λογισμό σου τα δικά σου πάθη και τις δικές σου κακίες, τα οποία είναι τόσο πολλά και τόσο απόκρυφα, που μόνον για να τα γνωρίσεις και να τα
θεραπεύσεις, δεν θα σου φθάσουν όλες οι ημέρες της ζωής σου, και όχι να σου περισσέψει καιρός για να εξετάζεις τις πράξεις των άλλων.
Εάν έτσι ερευνάς και κρίνεις μόνον τα δικά σου πάθη, θα καθαρίσεις τους εσωτερικούς οφθαλμούς του νού σου από εκείνους τους κακούς χυμούς και τα μεγάλα δοκάρια που βρίσκονται μέσα"από τα οποία παρακινείσαι να βλέπεις τα μικρά ξυλαράκια, που έχουν οι άλλοι στα μάτια τους, όπως είπε ο Κύριος: «Γιατί βλέπεις το σκουπιδάκι στο μάτι του αδελφού σου και δεν καταλαβαίνεις το δοκάρι που βρίσκεται στο δικό σου το μάτι;» (Ματθ. 7,3).
Γνώριζε, ότι όπως εξετάζεις με κακή διάθεση κάποιο πάθος του αδελφού σου, κάποια ρίζα του ίδιου πάθους βρίσκεται και μέσα στην καρδιά σου, που σύμφωνα με την διάθεση και το πάθος που έχει, έτσι με εμπάθεια κρίνει και τα των άλλων, όπως έχει γραφή"«ο κακός άνθρωπος από το απόθεμα της καρδιάς του βγάζει πονηρά πράγματα» Ματθ. 12,35).
Γιατί και με άλλον τρόπο, ένας καθαρός και απαθής οφθαλμός, με απάθεια βλέπει τα πράγματα και όχι με πονηριά"«Καθαρός είναι ο οφθαλμός όταν δεν βλέπει πονηρά» (Άββ. 1,13). Έτσι όταν σου έλθει κάποιος λογισμός για να κρίνεις άλλους για κάποιο ελάττωμα, αγανάκτησε κατά του εαυτού σου ως φταίχτη και εργάτου του ίδιου σφάλματος, και πές στην καρδιά σου"«Πως εγώ ο ταλαίπωρος βρισκόμενος στο ίδιο σφάλμα θα σηκώσω κεφάλι για να ιδώ και να κρίνω τα σφάλματα των άλλων;».
Και έτσι τα όπλα που θα μεταχειρισθής για τα σφάλματα των άλλων, μεταχειρίσου τα κατά του εαυτού σου, για να θεραπεύσεις τις πληγές σου.
Κι αν ακόμη το σφάλμα κάποιου αδελφού μπορεί να είναι δημόσιο και φανερό, εσύ αιτιολόγησέ το με αγάπη και φιλαδελφία και πές ότι στον αδελφό εκείνον με το να βρίσκωνται άλλες αρετές κρυμμένες, για να φυλαχθούν αυτές, επέτρεψε ο Θεός να πέση στο σφάλμα αυτό ή αν έχη μικρό χρονικό διάστημα το ελάττωμα εκείνο, για να παραμένει πιο ταπεινός στα μάτια τα δικά του"και ακόμη με την καταφρόνησι των άλλων να κάνη κάποιον καρπό ταπεινώσεως και να ευαρεστήση τον Θεό περισσότερο, και έτσι το κέρδος του θα είναι μεγαλύτερο από την ζημία του.
Αν πάλι η αμαρτία κάποιου είναι όχι μόνο φανερή, αλλά και μεγάλη και προέρχεται από καρδιά ισχυρογνώμονος, μη τον κατακρίνεις"αλλά τρέξε με το λογισμό σου στις φοβερές κρίσεις του Θεού και θα δής εκεί και άλλους ανθρώπους που ενώ προηγουμένως ήσαν στην παρανομία σε πολύ μεγάλο βαθμό, να έχουν φθάσει σε μεγάλα μέτρα αγιότητος με την μετάνοια"και άλλους πάλι ενώ προηγουμένως ήσαν στον υψηλότερο βαθμό της τελειότητος, να έχουν πέσει σε αθλιώτατο γκρεμό.
Γι αυτό, να στέκεσαι πάντοτε με φόβο και τρόμο, περισσότερο για τον εαυτό σου, παρά για κανένα άλλον. Και ας είσαι βέβαιος ότι όλα εκείνα τα καλά λόγια που θα πής για τον πλησίον και η χαρά που θα δοκιμάσεις γι αυτόν, είναι καρπός και αποτέλεσμα του αγίου Πνεύματος. Και αντίθετα κάθε καταφρόνησις και αυθάδης κρίσις και καταλαλιά του πλησίον, προέρχεται από την κακία μας και από διαβολική παρακίνηση.
Έτσι αν κάποιο ελάττωμα του αδελφού σου σε σκανδαλίσει, μην αναπαυθείς ποτέ, ούτε να δώσεις ύπνο στους οφθαλμούς σου, μέχρις ότου το διώξεις από την καρδιά σου με όλη σου την δύναμη.
 

αόρατος πόλεμος

Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

Από Μένα ήταν αυτό. Αγιος Σεραφείμ της Βίριτσα

                                                      Σεραφείμ της Βίριτσα

Ο άγιος Σεραφείμ της Βίριτσα(1866-1949) είναι ένας από τους περίπου 1200 αγίους τους οποίους ανακήρυξε η Αρχιερατική Σύνοδος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ρωσίας. Η σύνοδος συνήλθε 13-16 Αυγούστου του 2000 στο ναό του Χριστού Σωτήρος στη Μόσχα.
Το παρακάτω κείμενο αποτελεί ένα γράμμα που στάλθηκε από το πατέρα Σεραφείμ σ' ένα πνευματικό του παιδί, επίσκοπο, ο οποίος βρισκόταν στη φυλακή. Είναι ένας λόγος παρηγοριάς και νουθεσίας που ο Δημιουργός Θεός απευθύνει στην ψυχή του ανθρώπου.   Έχεις ποτέ σκεφτεί ότι όλα που αφορούν εσένα, αφορούν και Εμένα; Διότι αυτά που αφορούν εσένα αφορούν την κόρη του οφθαλμού Μου Είσαι πολύτιμη στα μάτια Μου (ομιλεί για την ψυχή), και σε έχω αγαπήσει, για αυτό είναι ιδιαίτερη χαρά για Μένα να σε εκπαιδεύσω. Όταν οι πειρασμοί έρχονται επάνω σου και ο πολέμιος, σαν το ποτάμι, θέλω να ξέρεις ότι, Από Μένα ήταν αυτό.
  Θέλω να ξέρεις ότι η αδυναμία σου έχει ανάγκη από τη δύναμη Μου, και η ασφάλεια σου βρίσκεται στο να Με αφήσεις να σε προστατεύω. Θέλω να ξέρεις ότι, όταν βρίσκεσαι σε δύσκολες συνθήκες, μεταξύ των ανθρώπων που δεν σε καταλαβαίνουν, δεν λογαριάζουν αυτά που σου είναι ευάρεστα, και σε απομακρύνουν Από Μένα ήταν αυτό.  
  Είμαι ο Θεός σου, οι περιστάσεις τις ζωής είναι στα χέρια μου, δεν βρέθηκες τυχαία στη θέση σου, είναι ακριβώς η θέση που σου έχω ορίσει. Δε Με παρακαλούσες να σου μάθω την ταπείνωση; Και να, σε έβαλα σ' αυτό ακριβώς το περιβάλλον, στο σχολείο όπου διδάσκουν αυτό το μάθημα. Το περιβάλλον σου, και αυτοί που ζουν γύρω σου, μόνο εκτελούν το θέλημά Μου. Έχει οικονομικές δυσκολίες και μόλις τα βγάζεις πέρα, να ξέρεις ότι, Από Μένα ήταν αυτό.  
  Θέλω να ξέρεις ότι Εγώ διαθέτω τα χρήματα σου και να καταφεύγεις σε μένα, και να γνωρίζεις ότι εξαρτάσαι από Μένα. Θέλω να ξέρεις ότι τα αποθέματά Μου είναι ανεξάντλητα, και να βεβαιωθείς ότι είμαι πιστός στις υποσχέσεις Μου. Να μη συμβεί ποτέ να σου πουν την ανάγκη σου «Μην πιστεύεις στον Κύριο και Θεό σου» Έχεις περάσει ποτέ νύχτα μέσα στη θλίψη; Είσαι χωρισμένος από τους συγγενείς σου, τους ανθρώπους που αγαπάς; Σου το επέτρεψα για να στραφείς σε Μένα, και σε Μένα να βρεις την αιώνια παρηγοριά και ανακούφιση. Σε ξεγέλασε ο φίλος σου ή κάποιος που του είχες ανοίξει την καρδιά σου, Από Μένα ήταν αυτό.   Εγώ επέτρεψα να σε αγγίξει αυτή η απογοήτευση, για να μάθεις ότι ο καλύτερος φίλος σου είναι ο Κύριος. Θέλω να τα φέρνεις όλα σε Μένα και όλα να Μου τα λες. Σε συκοφάντησε κάποιος, να το αφήσεις σ' εμένα, σε Μένα να προσκολληθείς, σε Μένα η καταφυγή σου, για να κρυφτείς από την αντιλογία εθνών. Θα κάνω την δικαιοσύνη σου να λάμψει σαν το φως και την ζωή σου, σαν μέρα μεσημέρι. Καταστράφηκαν τα σχέδιά σου, λύγισε η ψυχή σου και είναι εξαντλημένη, Από Μένα ήταν αυτό.  
Έκανες σχέδια και είχες δικούς σου σκοπούς Μου, τα έφερες να τα ευλογήσω. Αλλά Εγώ θέλω να αφήσεις σε Μένα, να κατευθύνω και να χειραγωγώ τις περιστάσεις της ζωής σου, διότι είσαι το ορφανό, και όχι ο πρωταγωνιστής. Σε βρήκαν απροσδόκητες αποτυχίες, και η απελπισία κατέλαβε την καρδιά σου, να ξέρεις, Από Μένα ήταν αυτό.  
  Διότι μ' αυτή την κούραση και το άγχος δοκιμάζω πόσο ισχυρή είναι η πίστη σου στις υποσχέσεις Μου και την παρησσία σου στη προσευχή για τους συγγενείς σου. Δεν ήσουν εσύ που εμπιστεύτηκες τις φροντίδες γι' αυτούς στην προνοητική αγάπη Μου; Δεν είσαι συ που και τώρα τους αφήνεις στην προστασία της Πανάγνου Μητέρας Μου; Σε βρήκε σοβαρή ασθένεια, που μπορεί να γιατρευτεί ή είναι αθεράπευτη και σε κάρφωσε στο κρεβάτι σου, Από Μένα ήταν αυτό.  
  Επειδή θέλω να Με γνωρίσεις πιο βαθιά, μέσω της σωματικής ασθένειας και να μην γογγύζεις γι' αυτή την δοκιμασία που σου στέλνεται και να μην προσπαθείς να καταλάβεις τα σχέδια Μου, της σωτηρίας της ψυχής των ανθρώπων με διάφορους τρόπους, αλλά αγόγγυστα και ταπεινά να σκύψεις το κεφάλι σου μπροστά στην αγαθότητά Μου. Ονειρευόσουν να κάνεις κάτι ξεχωριστό και ιδιαίτερο για Μένα και αντί να το κάνεις έπεσες στο κρεβάτι του πόνου Από Μένα ήταν αυτό.  
  Διότι τότε θα ήσουν βυθισμένος στα δικά σου έργα, και Εγώ δεν θα μπορούσα να προσελκύσω τις σκέψεις σου σε Μένα, αλλά Εγώ θέλω να διδάσκω τις βαθύτατες σκέψεις και τα μαθήματα Μου, για να Με υπηρετείς. Θέλω να σε μάθω να συναισθάνεσαι πως είσαι τίποτα χωρίς Εμένα. Μερικοί από τους καλύτερους υιούς Μου είναι αυτοί, οι οποίοι είναι αποκομμένοι από την δραστική ζωή, για να μάθουν να χειρίζονται το όπλο της αδιάλειπτης προσευχής.
Κλήθηκες απροσδόκητα να αναλάβεις μία δύσκολη και υπεύθυνη θέση, στηριγμένη σε Μένα. Σου εμπιστεύομαι τις δυσκολίες αυτές, και γι' αυτό θα σε ευλογήσει Κύριος ο Θεός σου σ' όλα τα έργα σου, σ' όλους τους δρόμους σου, σ' όλα, Καθοδηγητής και Δάσκαλος σου θα είναι ο Κύριος σου. Την ημέρα αυτή, στα χέρια σου, τέκνο Μου έδωσα αυτό το δοχείο με το θείο μύρο, να το χρησιμοποιείς ελεύθερα. Να θυμάσαι πάντοτε ότι κάθε δυσκολία που θα συναντήσεις, κάθε προκλητική λέξη, κάθε διαβολή και κατάκριση, κάθε εμπόδιο στα έργα σου, που θα μπορούσε να προκαλέσει αγανάκτηση και απογοήτευση, κάθε φανέρωση της αδυναμίας και της ανικανότητας σου, θα χρίεται μ' αυτό το έλαιο. Από Μένα ήταν αυτό.  
  Να θυμάσαι πως κάθε εμπόδιο είναι νουθεσία από τον Θεό, και γι' αυτό να βάλεις στην καρδιά σου αυτόν τον λόγο, που σου έχω αποκαλύψει την ημέρα αυτή. Από Μένα ήταν αυτό.
  Να ξέρεις και να θυμάσαι - πάντα, όπου και να είσαι, ότι οποιοδήποτε κεντρί, θα αμβλυνθεί μόλις θα μάθεις σε όλα να βλέπεις Εμένα Όλα σου στάλθηκαν από Μένα, για την τελείωση της ψυχής σου, Όλα αυτά ήταν από μένα!!
Άγιος Σεραφείμ της Βίριτσα
Εκδόσεις "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ  ΚΥΨΕΛΗ"

Πέμπτη 15 Απριλίου 2010

Η Ορθοδοξία και οι θησαυροί της.Φώτης Κόντογλου

11464_1136438939539_1484328068_311756_3319109_n.jpg

... Εάν ο άνθρωπος απελπισθεί από κάθε άλλη βοή­θεια και δέσει σφιχτά την ελπίδα του στον Θεό μοναχά, και ταπεινωθεί και δεν λογαριάζει για τίποτα τον εαυτό του, τότε θα νοιώσει να τον σκεπάζει η θεϊκή ευσπλα­χνία και να του δίνει κάποια δύναμη ώστε να μην υπάρ­χει τίποτα πια για να τον φοβερίζει, κι' ούτε καμμιά ανά­γκη για να τον κάνει να τη συλλογισθεί.
Όλα του φαί­νονται σαν να μην υπάρχουνε, κι' αυτός ελαφρός σαν πνοή γεμάτη δύναμη, χαρά, ελπίδα και αγάπη (γιατί η α­ληθινή αγάπη βγαίνει από την πίστη κι' από την ελπί­δα), πετά υψηλά, γλυτωμένος από το βάρος της σαρκός κι' από τις μάταιες φροντίδες τις σαρκικής διάνοιας, ή­γουν τη φιλοδοξία, τον μωρό ζήλο να ερευνήσει το μυ­στήριο του κόσμου, κι' όλες τις άλλες μικρολογίες με τις οποίες είναι δεμένη η ζωή μας.

Αυτή είναι μια κατά­σταση αλλόκοτη κι' απίστευτη, είναι η είσοδος εις την βασιλείαν του Θεού, που λέγει ο Κύριος, και που δεν λέ­γεται με λόγια, γιατί, δεν είναι ένας σαρκικός ενθουσια­σμός της διάνοιας, αλλά μια λύτρωση που γίνεται με τη χάρη του αγίου Πνεύματος, γι' αυτό και δεν υπάρχουνε και λόγια σε τούτον τον κόσμο με τα οποία να ειπωθεί. Γι' αυτό ο Κύριος, λέγοντας «βασιλεία του Θεού» ή «βασιλεία των ουρανών», δεν εξήγησε ποτέ τί είναι αυτή η «βασιλεία», αλλά μας δίδαξε μοναχά με τί τρόπο θα την αξιωθούμε.
Για να γεννηθεί ο άνθρωπος ο πνευματικός και για να βγει στο φως από το σκοτάδι, είναι ανάγκη να βασα­νισθεί, όπως γίνεται με τη γέννα του σαρκικού ανθρώ­που. Γι' αυτό λέγει ο Χριστός: «Στενή και τεθλιμμένη η οδός η απάγουσα εις την ζωήν». Και στις Πράξεις των Αποστόλων διαβάζει κανένας πως ο Παύλος και ο Βαρνά­βας επήγαν στο Ικόνιον και στην Αντιόχεια «επιστηρίζοντες τας ψυχάς των μαθητών, παρακαλούντες εμμένειν τη πίστει και ότι δια πολλών θλίψεων δει ημάς εισελθείν εις την βασιλείαν του Θεού».

Το πνευματικό νήπιο πρέ­πει να κλάψει σαν το σαρκικό, για να βρει γάλα για να θραφεί. Ο άνθρωπος που δεν ελπίζει σε καμμιά βοήθεια εκτός από τον Θεό, και σε καμμιά ζωή εκτός από αυτόν, και σε καμμιά άλλη χαρά εκτός από αυτόν, και σε καμ­μιά δικαιοσύνη εκτός από αυτόν, και κρεμιέται με δά­κρυα μονάχα σ' Εκείνον, έχοντας «μονογενή ελπίδα», αυτός βρίσκει έλεος και αναπαύεται από «τα της ματαιότητος και πολυμόχθου σαρκός». Γι' αυτόν «η αγάπη η εν Χριστώ ισχυροτέρα εστί της ενταύθα ζωής», κατά τον ά­γιο Ισαάκ. Και δεν θέλει να χωρισθεί από τον Θεό, και προτιμά τον θάνατο από τούτον τον χωρισμό, γιατί νοιώ­θει καλά πως σωστά λέγει ο άγιος Κύριλλος ότι «θάνα­τος αληθής είναι ο χωρισμός της ψυχής από τον Θεόν και όχι ο χωρισμός της ψυχής από το σώμα».
Σ' αυτή τη μακάρια κατάσταση βρίσκονται οι άγιοι, όχι λίγες ώρες της ζωής τους, αλλά παντοτεινά. Και για τούτο νοιώθουνε πως από τούτον τον κόσμο απογευθήκανε σαν ένα αρραβώνα τη μακαριότητα της αιωνίου ζω­ής. Και αγαπούνε κάθε άνθρωπο και κάθε πλάσμα, επειδή η τέλεια αγάπη προέρχεται από τη χαρά της πίστεως κι' από τη βεβαιότητα κι' από τη στερεή ελπίδα που έ­χουνε μέσα στην ψυχή τους.21872_103602942998265_100000456797041_95014_3581520_n.jpg

Οι άλλοι άνθρωποι, οι α­μαρτωλοί, μπορεί να ελεηθούνε και να αξιωθούνε για λί­γο αυτή την απελευθέρωση από τη δουλεία της φθοράς, ν' απογευθούνε λίγο από τον ουράνιον άρτον. Μα ύστε­ρα πάλι, σαν αδύνατοι άνθρωποι που είναι, από αμέλεια ξαναπέφτουνε στις μέριμνες του βίου, και χάνουνε εκεί­νη την ευωδία του μυστικού κόσμου στον οποίον ζήσανε εκείνον τον σύντομον καιρό.
Και ποθούνε θερμά να ξα­ναμπούνε πάλι στην ουράνια εκείνη πολιτεία, και την αναθυμιούνται με δάκρυα, κι' ολοένα ελπίζουνε να την ξαναδούνε. Κι' απορούνε πώς την χάσανε και πώς καταντήσανε πάλι δούλοι της σαρκός, και θρηνούνε σαν τους πρωτόπλαστους που καθήσανε έξω από τον Παρά­δεισο, μη μπορώντας να ξαναμπούνε μέσα.
Ξέρω πως πολλοί, διαβάζοντας αυτά που γράφω, θα πούνε πως η ζωή μας σήμερα δεν σηκώνει τέτοια καλο­γερίστικα πράγματα. Μα δεν έχουνε δίκιο. Οι σημερινοί άνθρωποι, όπως έγραψα κι' άλλη φορά, δεν είναι όλοι ευχαριστημένοι από τη ζωή που ζούνε, ας έχουνε κάθε λογής υλικές αναπαύσεις και ασχολίες. Ίσια-ίσια σήμε­ρα η ανθρώπινη ψυχή βρίσκεται σε παραζάλη και σε α­γωνία, γιατί είδε καλά πως, ενώ ήλπιζε να πιάσει την ευ­τυχία με την επιστήμη και με την υλική και διανοητική δραστηριότητα, δεν επέτυχε αυτό που ήλπιζε.
Υπάρχουνε λοιπόν πολλοί άνθρωποι που διψάνε για αληθινή τροφή της ψυχής, και γι' αυτούς γράφω. Κ' ε­κτός από την Ελλάδα, μια τέτοια δίψα κατατρώγει εκα­τομμύρια κόσμο, κατά τα λόγια του Προφήτη που λέγει: «Να, έρχονται ημέρες, λέγει Κύριος, και θα στείλω επά­νω στη γη όχι πείνα για ψωμί, ούτε δίψα για νερό, αλλά πείνα του ν' ακούσετε λόγον Κυρίου»...
Η Ορθοδοξία είναι η πηγή απ' όπου τρέχουνε να ξεδιψάσουνε άνθρωποι που δεν ευρήκανε την αλήθεια ούτε στον Καθολικισμό, ούτε στον Προτεσταντισμό, ού­τε σε καμμιά άλλη από τις μυριάδες αιρέσεις που υπάρ­χουνε σήμερα.

Έτσι αποδείχνεται πως η Ορθοδοξία εί­ναι η πρώτη κι' ανάλλακτη Εκκλησία, που δεν παρα­μορφώθηκε από κοσμικούς νεωτερισμούς, η κιβωτός που κλείνει μέσα της την αληθινή αποκάλυψη της χριστιανι­κής αλήθειας. Κ' η αυστηρή παράδοσή της είναι το μέ­σον που διατηρήθηκε αυτή η αλήθεια, όχι σαν αφηρημέ­νη έννοια, αλλά σαν ζωντανή πραγματικότητα. Στον πρόλογο της «Φιλοκαλίας», που τυπώθηκε στα Εγγλέζι­κα ο Ρώσσος Νίκων γράφει ανάμεσα στα άλλα: «Οι βά­σεις της Ορθοδοξίας είναι η Αγία Γραφή και οι Παραδόσεις, άλλες προφορικές κι' άλλες γραμμένες στα έργα των Πατέρων».
Αλλού γράφει: «Επειδή στις ημέρες μας δεν έχουμε πνευματικούς οδηγούς, γίνεται απαραίτητη η συνεχής μελέτη των ιερών αυτών έργων, ώστε ν' ακο­λουθήσει κανένας ακίνδυνα αυτόν τον θαυμάσιον δρόμο που ανοίγει η τέχνη των τεχνών, η επιστήμη των επι­στημών της πνευματικής τελειοποιήσεως. Για να επιτύ­χουμε σε τούτο, είναι ανάγκη να έχουμε γνήσια ταπείνω­ση, ειλικρίνεια, εγκαρτέρηση και αγνότητα».
Και όμως, εμείς οι Έλληνες, που έχουμε αυτόν τον θησαυρό της Ορθοδοξίας, θέλουμε να θραφούμε θρη­σκευτικά με λογής-λογής ξένα άχερα. Ο πατήρ Νίκων, σε κάποιον δικό μας που πήγε στ' Άγιον Όρος, είπε: «Πρέπει να θεωρείς τον εαυτό σου πολύ ευτυχισμένον που είσαι ορθόδοξος. Γιατί πολυτιμότερο πράγμα από την Ορθοδοξία δεν υπάρχει στον κόσμο».

Φώτης Κόντογλου
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Ελάτη



Ιερά Μονή Δοχειαρίου


Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου



Ιερά Μονή Οσίου Δαβίδ



Καρούλια. Αγιο Ορος



Προυσιώτισσα

Αγιο Ορος Ι.Μ Διονυσίου

Ψήγματα Ορθοδοξίας